Niszczyciele min typu Lerici
"Vieste" (M 5553) | |
Kraj budowy | |
---|---|
Użytkownicy | |
Stocznia | |
Wejście do służby |
1985-1996 |
Zbudowane okręty |
12 |
Okręty w służbie |
10 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
503 t |
Długość |
49,9 m |
Szerokość |
9,6 m |
Zanurzenie |
2,6 m |
Napęd |
1 silnik wysokoprężnye, 2 śruby |
Prędkość |
12 węzłów |
Zasięg |
2500 mil |
Załoga |
44 |
Uzbrojenie |
1 armata automatyczna Oerlikon kalibru 20 mm |
Niszczyciele min typu Lerici – typ dwunastu włoskich niszczycieli min zbudowanych w latach 80. i 90. XX wieku dla włoskiej marynarki wojennej (Marina Militare) przez stocznię Intermarine w Sarzanie. Okręty budowano w dwóch seriach – pierwsza, licząca cztery jednostki została ukończona w 1985 roku, podczas gdy osiem okrętów zmodyfikowanej drugiej serii (zwanej też typem Gaeta) trafiło do służby w latach 1992-1996. W 2015 roku ze służby wycofane zostały dwie jednostki[1].
Na bazie niszczycieli min typu Lerici skonstruowano również okręty na potrzeby innych krajów – Stanów Zjednoczonych (typ Osprey), Australii (typ Huon), Finlandii (typ Katanpää), Malezji, Nigerii oraz Tajlandii.
Okręty
[edytuj | edytuj kod]- I seria
- „Lerici” (M 5550) – wycofany w 2015 roku
- „Sapri” (M 5551) – wycofany w 2015 roku
- „Milazzo" (M 5552)
- „Vieste” (M 5553)
- II seria (typ Gaeta)
- „Gaeta” (M5554)
- „Termoli” (M5555)
- „Alghero” (M5556)
- „Numana” (M5557)
- „Crotone” (M5558)
- „Viareggio” (M5559)
- „Chioggia” (M5560)
- „Rimini” (M5561)
- typ Huon – 6 jednostek
- typ Katanpää – 3 jednostki
- typ Mahamiru – 4 jednostki
- 2 jednostki
- typ Osprey – 12 jednostek
- typ Lat Ya – 2 jednostki
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ultimo Ammaina bandiera per i cacciamine Lerici e Sapri. Marina Militare, 2015-09-21. [dostęp 2016-03-24]. (wł.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Cacciamine. Marina Militare. [dostęp 2011-02-27]. (wł.).