Skakuszka długoogonowa

Skakuszka długoogonowa^[5] (Notomys longicaudatus) – gatunek wymarłego gryzonia z rodziny myszowatych (Muridae). Znany z nielicznych okazów, ostatnie znalezione zostały na Terytorium Północnym w 1901 roku. Występował w Australii Zachodniej i na Terytorium Północnym^[2]^[4]. Szczątki kostne znajdywano również w Australii Południowej^[6]. Zamieszkiwał suche i półpustynne tereny porośnięte akacją i eukaliptusem oraz niskie zarośla^[4]. Stosunkowo duży gryzoń z rodzaju Notomys osiągający masę ciała 100 g^[7] i długim ogonie. Biologia i ekologia tego gatunku słabo poznana. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii EX (wymarły)^[4]. Nie są znane przyczyny wymarcia tego ssaka, prawdopodobnie mogło to być związane ze sprowadzeniem do Australii kotów i lisów^[4]^[7].

Przypisy

↑ Notomys longicaudatus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Notomys longicaudatus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 12 grudnia 2009]
↑ Notomys longicaudatus (Gould, 1844) (ang.). Australian Biological Resources Study. [dostęp 12 grudnia 2009].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Morris, K. & Burbidge, A. 2008, Notomys longicaudatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015 [online], wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-01] (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 26. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ A. C. Robinson, C. M. Kemper, G. C. Medlin, C. H. S. Watts. The rodents of South Australia. „Wildlife Research”. 27 (4), s. 379-404, 2000. DOI: 10.1071/WR97044.
↑ ^a ^b LONG-TAILED HOPPING-MOUSE Notomys longicaudatus (ang.). Threatened Species of the Northern Territory. [dostęp 12 grudnia 2009].