Nowiki (rejon ignaliński)
55°21′43″N 26°28′01″E/55,361944 26,466944| Państwo | |
|---|---|
| Okręg | |
| Rejon | |
| Gmina |
Daugieliszki Nowe |
| Populacja (2011) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Litwy  | |
| 55°21′43″N 26°28′01″E/55,361944 26,466944
| |
Nowiki – (lit. Navikai) – wieś na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim, starostwie Daugieliszki Nowe.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W czasach zaborów ówczesny zaścianek leżał w granicach Imperium Rosyjskiego[1].
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś a następnie kolonia leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim[2], w gminie Widze[3][4].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 44 osoby, 25 były wyznania rzymskokatolickiego, a 19 staroobrzędowego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 7 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 w 10 domach zamieszkiwało 57 osób[4].
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Widzach. Podlegała pod Sąd Grodzki w m. Turmont i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Widze[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nowiki, zaścianek, powiat nowoaleksandrowski, gmina Widze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 389.
- ↑ Dz.U. 1926 nr 6 poz. 29
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 18.
- ↑ a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 15.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1145.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nowiki, zaścianek, powiat nowoaleksandrowski, gmina Widze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 389.