Nowosybirski Pedagogiczny Uniwersytet Państwowy

Nowosybirski Pedagogiczny Uniwersytet Państwowy
Новосибирский государственный педагогический университет
Novosibirsk State Pedagogical University
Data założenia	1935
Państwo	Rosja
Obwód	nowosybirski
Adres	Nowosybirsk
Liczba pracowników; • naukowych	; ok. 1000
Liczba studentów	ok. 21 000
Rektor	Aleksiej Gierasiow; (Алексей Герасёв)
	Położenie na mapie Rosji Nowosybirski Pedagogiczny Uniwersytet Państwowy
	Położenie na mapie obwodu nowosybirskiego Nowosybirski Pedagogiczny Uniwersytet Państwowy
	Położenie na mapie Nowosybirska Nowosybirski Pedagogiczny Uniwersytet Państwowy
	55°00′02″N 83°01′06″E/55,000556 83,018333
	Strona internetowa

Nowosybirski Pedagogiczny Uniwersytet Państwowy (ros. Новосибирский государственный педагогический университет) – jedna z uczelni znajdujących się w Nowosybirsku. Założona w 1935 roku jako Instytut Pedagogiczny, który w 1993 roku otrzymał status uniwersytetu. Największa pedagogiczna uczelnia Syberii i rosyjskiego Dalekiego Wschodu^[1].

Historia

Uczelnia została oficjalnie uruchomiona jako Miejski Instytut Pedagogiczny 29 listopada 1935 roku^[2]. Początkowo składała się z czterech wydziałów: historycznego, matematycznego, przyrodniczego oraz wydziału literatury, a na zajęcia uczęszczało 109 studentów^[2]. Instytut nie posiadał stałej siedziby i w początkowych latach jego istnienia nagminne były problemy lokalowe, zajęcia odbywały się w salach lekcyjnych różnego typu publicznych szkół znajdujących się na terenie Nowosybirska^[2]. W 1938 roku przeprowadził się on do kolejnej szkoły, a w rok później otwarty został Wydział Zaoczny, w którym naukę w pierwszym roku jego istnienia podjęło 478 studentów^[2]. Dla porównania studentów stacjonarnych w 1940 roku było 258, 58 z nich otrzymywało stypendium od uczelni, a 135 miało zapewnione miejsca w akademiku^[2]. W tym samym roku zatrudnionych było 43 pracowników naukowych, a 47 osób opuściło mury uczelni jako absolwenci^[2]. W czasie wielkiej wojny ojczyźnianej na front wyruszyło więcej niż 90 pracowników i studentów instytutu^[2]. W czasie wojny Instytut Pedagogiczny został przeniesiony do Kołpaszewa, leżącego w obwodzie tomskim^[2]. Warunki były ciężkie, miasto nie miało połączenia kolejowego, a transport odbywał się po rzece Ob^[2]. Po dwóch latach, w 1943 roku, uczelnia powraca do Nowosybirska^[2]. W 1945 roku otwarty zostaje Wydział Języków Obcych, gdzie naukę pobierać można było na dwóch specjalnościach, niemieckiej i angielskiej^[2]. Na uczelni funkcjonuje także Wydział Marksizmu i Leninizmu^[2].

Dopiero w 1968 roku rozpoczęła się budowa nowoczesnego kompleksu budynków dla Nowosybirskiego Instytutu Pedagogicznego, gdzie mógłby wreszcie znaleźć on siedzibę w komfortowych warunkach^[2]. W tym samym roku zaczęła ukazywać się uniwersytecka gazeta^[2]. Nowa siedziba została ukończona w 1975 roku, swe miejsca oprócz wszystkich wydziałów znalazły tam także akademiki, stołówki, hale sportowe, stadion, lodowisko do gry w hokeja oraz obiekt do uprawiania narciarstwa^[2]. W tym samym roku uruchomione zostają Wydziały Sztuki, a w kolejnych latach struktura uczelni powiększała się^[2]. W 1985 roku zostaje ona odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy^[2]. W 1986 roku otwarto Wydział Edukacji Przedszkolnej, w 1989 roku Wydział Kultury Fizycznej, a w 1990 roku zamiejscową jednostkę zlokalizowaną na terenie rejonu kujbyszewskiego^[2].

Uniwersytet obecnie

W 1993 roku po spełnieniu wszystkich formalnych warunków Instytut Pedagogiczny zostaje przekształcony w Nowosybirski Pedagogiczny Uniwersytet Państwowy^[2]. W 1996 roku otwarty zostaje Wydział Psychologii, w 1998 roku Wydział Reklamy, po roku 2000 kilka wydziałów zostaje połączonych, zaczynają powstawać instytuty, zmieniane zostają też profile i nazwy niektórych jednostek^[2]. Nowosybirski Pedagogiczny Uniwersytet Państwowy jest największą uczelnią na obszarze Syberii i Rosyjskiego Dalekiego Wschodu^[1]. Rocznie na studia stacjonarne przyjmuje on około 1000 studentów i prawie 500 na studia zaoczne^[1]. Kadra składa się z prawie 1000 pracowników naukowo-technicznych, z których 65,3% posiada stopnie i tytuły naukowe^[1]. Łączna liczba studentów przekracza liczbę 21 000 osób^[1]. Uniwersytet oferuje także studia podyplomowe oraz doktoranckie, jest ośrodkiem egzaminacyjnym z języka rosyjskiego dla obcokrajowców, a także otrzymał on certyfikat ISO 9001-2001^[1]. Uniwersytet dysponuje budynkami, których łączna powierzchnia wynosi 102 907 metrów kwadratowych^[1]. Pracownicy oraz studenci mają możliwość korzystania z biblioteki uniwersyteckiej, będącą jedną z największych tego typu placówek w obwodzie nowosybirskim^[3]. Z zasobów biblioteki korzystać można w 4 czytelniach, posiadającymi 359 miejsc^[3]. Przy uniwersytecie działa także muzeum, wystawiające zbiory związane m.in. z historią i archeologią regionu, a także z historią edukacji na tych ziemiach^[4].

Struktura

Nowosybirski Pedagogiczny Uniwersytet Państwowy ma skomplikowaną strukturę. Dzieli się dziewięć instytutów, pięć wydziałów (fakultetów) i trzy ogólnouniwersyteckie katedry^[5]. Oprócz tego przy uczelni działa jeszcze osiem różnych centrów uniwersyteckich^[5].

Instytut Nauk o Dzieciach
Instytut Nauk Przyrodniczych i Socjoekonomicznych
Instytut Sztuk
Instytut Historii, Nauk Humanistycznych i Edukacji Społecznej
Instytut Polityki Młodzieżowej i Pracy Socjalnej
Instytut Otwartej i Zdalnej Edukacji
Instytut Reklamy
Instytut Filologii, Środków Masowego Przekazu i Psychologii
Instytut Fizyko-Matematyczny i Edukacji Informatyczno-Ekonomicznej
Wydział Języków Obcych
Wydział Kultury i Dalszej Edukacji
Wydział Podwyższania Kwalifikacji i Doskonalenia Zawodowego Pracowników Edukacyjnych
Wydział Psychologii
Wydział Technologii i Przedsiębiorczości
Wydział Kultury Fizycznej
Katedra Języków Obcych
Katedra Wychowania Fizycznego
Katedra Filozofii^[5]

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Nspu.ru: НГПУ сегодня. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-24)]. (ros.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t Nspu.ru: История НГПУ. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-23)]. (ros.).
↑ ^a ^b Lib.nspu.ru: История библиотеки. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-08)]. (ros.).
↑ Nspu.ru: Многопрофильный музей. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-08)]. (ros.).
↑ ^a ^b ^c Nspu.ru: Структура университета. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-01)]. (ros.).

Linki zewnętrzne

Oficjalna witryna uczelni (ros.)

[unp01-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Nspu.ru: НГПУ сегодня. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-24)]. (ros.).

[unp02-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t Nspu.ru: История НГПУ. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-23)]. (ros.).

[unp04-3] Lib.nspu.ru: История библиотеки. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-08)]. (ros.).

[unp05-4] Nspu.ru: Многопрофильный музей. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-08)]. (ros.).

[unp06-5] Nspu.ru: Структура университета. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-01)]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]