Pelecanoides

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Nurce)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Pelecanoides[1]
Lacépède, 1799[2]
Przedstawiciel rodzaju – nurzec peruwiański (P. garnotii)
Przedstawiciel rodzaju – nurzec peruwiański (P. garnotii)
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ptaki
Podgromada Neornithes
Infragromada ptaki neognatyczne
Rząd rurkonose
Rodzina burzykowate
Rodzaj Pelecanoides
Typ nomenklatoryczny

Procellaria urinatrix J.F. Gmelin
Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście
Systematyka Systematyka w Wikispecies
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Pelecanoides – rodzaj ptaka z rodziny burzykowatych (Procellariidae).

Zasięg występowania[edytuj]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na wodach morskich półkuli południowej[8].

Charakterystyka[edytuj]

Długość ciała 18–25 cm; masa ciała 86–213 g; rozpiętość skrzydeł 30–38 cm[9].

Odżywiają się przede wszystkim planktonem, głównie drobnymi skorupiakami, takimi jak kryl, widłonogi i obunogi.

Gniazdują kolonijnie na wyspach. W koloniach lęgowych prowadzą nocny tryb życia. Składają jedno jajo do nory wykopanej w ziemi. Pisklę przez długi czas pozostaje w norze pod opieką dorosłych (45-60 dni).

Nurzec mały i nurzec czarnoskrzydły są jednymi z najliczniejszych gatunków ptaków. Ich populacje ocenia się na kilka milionów par.

Systematyka[edytuj]

Etymologia[edytuj]

  • Pelecanoides: gr. πελεκαν pelekan, πελεκανος pelekanos – pelikan; -οιδης -oidēs – przypominający[10].
  • Haladroma: gr. ἁλαδρομος haladromos – wyścig nad morzem, od ἁλς hals, ἁλος halos – morze; -δρομος -dromos – biegający, τρεχω trekhō – biegać[11]. Gatunek typowy: Procellaria urinatrix J.F. Gmelin.
  • Onocralus: autor nie wyjaśnił pochodzenia nazwy rodzajowej; łac. onocrotalus – pelikan, od gr. ονοκροταλος onokrotalos – pelikan[12]. Gatunek typowy: Procellaria urinatrix J.F. Gmelin.
  • Puffinuria: rodzaj Puffinus Brisson 1760, burzyk; rodzaj Uria Brisson, 1760, nurzyk[13]. Gatunek typowy: Puffinuria garnotii Lesson & Garnot.
  • Porthmornis: gr. πορθμος porthmos – ciasny, wąskie morze (tj. Cieśnina Magellana), od πορος poros – ciasny; ορνις ornis, ορνιθος ornithos – ptak[14]. Gatunek typowy: Puffinuria garnotii magellani Mathews.
  • Pelagodyptes: gr. πελαγος pelagos – morze; δυπτης duptēs – nurek, od δυπτω duptō – nurkować[15]. Gatunek typowy: Pelecanoides georgicus Murphy & Harper.

Podział systematyczny[edytuj]

Do rodzaju należą następujące gatunki[16]:

Przypisy

  1. ↑ Pelecanoides, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ B.G. de Lacépède: Discours d'ouverture et de clôture du cours d’histoire naturelle, donné dans le Muséum national d’Histoire naturelle, l’an VII de la République, et tableaux méthodiques des mammifères et des oiseaux. Paris: Plassan, 1799, s. 13. (fr.)
  3. ↑ J.K.W. Illiger: Prodromus systematis mammalium et avium additis terminis zoographicis utriusque classis, eorumque versione germanica. Berolini: sumptibus C. Salfeld, 1811, s. 274. (łac.)
  4. ↑ C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l'univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l'auteur, 1815, s. 72. (fr.)
  5. ↑ R.-P. Lesson: Manuel d'ornithologie, ou description des genres et des principales espèces d'orseaux. Cz. 2. Paris: Roret, 1828, s. 392. (fr.)
  6. ↑ Murphy i Harper 1921 ↓, s. 503, 513.
  7. ↑ Murphy i Harper 1921 ↓, s. 503, 519.
  8. ↑ F. Gill, D. Donsker (red.): Loons, penguins, petrels (ang.). IOC World Bird List: Version 6.3. [dostęp 2016-10-24].
  9. ↑ C. Carboneras: Family Pelecanoididae (Diving-petrels). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 278. ISBN 84-87334-10-5. (ang.)
  10. ↑ Jobling 2016 ↓, s. Pelecanoides.
  11. ↑ Jobling 2016 ↓, s. Halodroma.
  12. ↑ Jobling 2016 ↓, s. Onocralus.
  13. ↑ Jobling 2016 ↓, s. Puffinuria.
  14. ↑ Jobling 2016 ↓, s. Porthmornis.
  15. ↑ Jobling 2016 ↓, s. Pelagodyptes.
  16. ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Procellariidae Leach, 1820 - burzykowate - Petrels & Shearwaters (Wersja: 2016-05-15). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2016-10-24].

Bibliografia[edytuj]

  1. J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. [dostęp 2016-10-24]. (ang.)
  2. R.C. Murphy, F. Harper. A review of the diving petrels. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 44, s. 495–554, 1921 (ang.). 

Linki zewnętrzne[edytuj]

  1. Diving-petrels (Pelecanoididae) (ang.). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2013-02-10].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pelecanoides&oldid=47289414”