Ołowiane żołnierzyki
Ołowiane żołnierzyki – tradycyjne zabawki dziecięce, przedstawiające miniaturowe postaci żołnierzy, odlane ze stopu ołowiu i cyny. Figurki zazwyczaj były ręcznie malowane, oddając szczegóły umundurowania wojska z różnych epok i rodzajów sił zbrojnych.
Ołowiane żołnierzyki odlewane były w dwuczęściowych rozkładanych metalowych formach, do których wlewano rozgrzany do 300 °C stop metali. Dzięki tej prostej technologii, zabawka mogła być produkowana seryjnie i na dużą skalę. Poza funkcją typowej zabawki, żołnierzyki zyskały również znaczenie kolekcjonerskie. Są niejednokrotnie małymi dziełami sztuki, a przy ich odlewaniu korzysta się z techniki traconego wosku, pozwalającej uzyskać nieporównanie wyższą dokładność szczegółów oraz realizm trójwymiarowej postaci.
Największą popularnością ołowiane żołnierzyki cieszyły się w XVIII i XIX wieku. Moda na ołowiane żołnierzyki rozpoczęła się w 1913, gdy brytyjski pisarz Herbert George Wells opublikował książkę Little Wars. Zaproponował w niej grę wojenną toczoną przy pomocy figurek ołowianych żołnierzyków.
Ołowiane żołnierzyki w kulturze[edytuj | edytuj kod]
Bajkopisarz duński, Hans Christian Andersen napisał opowieść Dzielny ołowiany żołnierz, której głównym bohaterem jest taka ołowiana figurka.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Miniwystawa – Ołowiane żołnierzyki. Muzeum Zabawek i Zabawy w Kielcach. [dostęp 2018-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-06)]. (pol.).