Obłazy Kwaczańskie
Obłazy, dla odróżnienia od innych nazywane Kwaczańskim Obłazami (słow. Oblazy) – niewielkie osiedle na Słowacji położone na wysokości około 730 m n.p.m., w miejscu, w którym potoki Borovianka i Roztocki Potok uchodzą do Hucianki, tworząc Kwaczankę[1]. Na słowackich mapach zaznaczane jest również jako vodné mlyny[2]. Miejsce to, znajdujące się w górnym końcu Doliny Kwaczańskiej, jest zarazem skrzyżowaniem dróg i szlaków turystycznych. Krzyżuje się tutaj droga z miejscowości Huty przez Dolinę Kwaczańską do Kwaczan z drogą z Wielkiego Borowego do Obłazów. Są to drogi szutrowe i zamknięte dla ruchu pojazdów samochodowych (rezerwat przyrody Kvačianska dolina). Dopuszczalny jest tylko ruch pieszy[3].
Obłazy to niewielkie rozszerzenie dna doliny, ze wszystkich stron otoczone szczytami gór. Są to: należący do Tatr Ostry Wierch Kwaczański oraz należąca do Gór Choczańskich Czarna Hora i Haj. Tak więc Obłazy znajdują się na granicy dwóch mezoregionów[4].
W Obłazach znajdowały się dawniej dwa młyny wodne i jeden tartak, żyły tutaj dwie rodziny młynarzy. Młyn wodny pochodził z 1830 r., a pracował do lat 70. XX wieku, tartak do lat 60.[4] Górny młyn początkowo należał do mieszkańców Kwaczan, potem kupiło go trzech mieszkańców miejscowości Wielkie Borowe, od 1920 był własnością mieszkańca miejscowości Liptovská Anna[1]. Obecnie istniejący młyn jest zabytkiem architektury drewnianej. Jest konserwowany, jego mechanizmy, w tym koło wodne napędzane przez Kwaczankę, nadal pracują, ale już tylko jako atrakcja turystyczna. W budynku młyna można zobaczyć pracujące mechanizmy[3].
Nazwa Obłazy pochodzi od słowa obłaz, w gwarze podhalańskiej oznaczającego miejsca, które trzeba obchodzić. Początkowo odnosiła się do ścieżki z Kwaczan, która stokami Ostrego Kwaczańskiego Wierchu prowadziła do młynów i musiała w wielu miejscach obchodzić sterczące w stoku skały. Później wykonano wygodniejszą drogę, a nazwa zachowała się tylko do miejsca z młynami[1].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]
niebieski: Obłazy – Dolina Borowianki – Wielkie Borowe – Svorad[2]
czerwony: Kwaczany – Obłazy – Dolina Huciańska – Huty – Wyżnia Huciańska Przełęcz[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-71-04-009-1
- ↑ a b c Turystyczna mapa Słowacji. [dostęp 2019-11-13].
- ↑ a b Znaki drogowe i informacje na tablicach turystycznych
- ↑ a b Marian Kunicki, Tadeusz Szczerba, Tatry Zachodnie. Słowacja, Kraków: PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-248-7