Ogłodek wiązowiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ogłodek wiązowiec
Scolytus scolytus[1]
(Fabricius, 1775)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Rodzina

ryjkowcowate

Podrodzina

kornikowate

Rodzaj

Scolytus

Gatunek

ogłodek wiązowiec

Ogłodek wiązowiec (Scolytus scolytus) – gatunek chrząszcza z podrodziny kornikowatych (Scolytinae). Występuje w Europie i północnej Azji. Ogłodek wiązowiec wraz z ogłodkiem wielorzędowym (S. multistriatus) był odpowiedzialny za holenderską chorobę wiązów, gdyż przenosił grzyb Ophiostoma ulmi. Samce tego chrząszcza osiągają 3–5 mm, a samice 4–6 mm długości[2]. Owad ten posiada ubarwienie czarne lub brunatne. Samica chrząszcza znosi jaja pod korą drzew. Z jaj wykluwają się młode, które żerują w korze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Scolytus scolytus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Vladimir Novak, F. Hrozinka & B. Stary (1976). Atlas of insects harmful to forest trees Volume 1. Elesvier Scientific Publishing Company.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]