Ogończyk tarninowiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ogończyk tarninowiec
Satyrium spini
(Schiffermüller, 1775)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

modraszkowate

Podrodzina

ogończyki

Rodzaj

Satyrium

Gatunek

ogończyk tarninowiec

Ogończyk tarninowiec (Satyrium spini) – motyl dzienny z rodziny modraszkowatych.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Rozpiętość skrzydeł od 29 do 33 mm, dymorfizm płciowy niezbyt wyraźny. Na spodniej stronie skrzydeł „nibygłowa”[1].

Siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Polany w suchych lasach, skraje lasów z niskimi krzewami, zarośla na nasłonecznionych zboczach. W Polsce północno-wschodniej również tereny podmokłe.

Biologia i rozwój[edytuj | edytuj kod]

Wykształca jedno pokolenie w roku (połowa czerwca-początek sierpnia). Rośliny żywicielskie: szakłak pospolity i kruszyna pospolita. Jaja składane są po 2–6 na rozwidleniach gałązek krzewów rosnących w nasłonecznionych miejscach. Jajo zimuje, larwy żerują w ciągu dnia, najpierw na pąkach, potem na liściach. Ich rozwój trwa 1–1,5 miesiąca. Stadium poczwarki trwa 3 tygodnie. Larwom mogą towarzyszyć mrówki (hurtnica pospolita lub inne gatunki z rodzaju Formica)

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Gatunek zachodniopalearktyczny, rozprzestrzeniony od Półwyspu Iberyjskiego przez większość Europy, Turcję i Kaukaz po Iran[2]. Na terenie Polski występuje lokalnie w środkowej, południowej i wschodniej części kraju.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marcin Sielezniew. Tajemnice motylich skrzydeł. Część I. „Matecznik Białowieski”. 3, s. 13, 2008. 
  2. Markku Savela: Satyrium. [w:] funet.fi [on-line]. [dostęp 2017-05-04].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marcin Sielezniew, Izabela Dziekańska: Motyle dzienne. Warszawa: Multico, 2010, s. 147.