Ogrodniki (sielsowiet Honczary)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ogrodniki
Агароднікі
Огородники
Ilustracja
Rzymskokatolicka kaplica śś. Joachima i Anny w Ogrodnikach (Waśkowiczach)
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

lidzki

Sielsowiet

Honczary

Populacja
• liczba ludności


138
(2009)

Kod pocztowy

231304

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ogrodniki”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ogrodniki”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Ogrodniki”
Ziemia53°42′55″N 25°27′25″E/53,715278 25,456944

Ogrodniki[1] (biał. Агароднікі, Aharodniki; ros. Огородники, Ogorodniki) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie lidzkim, w sielsowiecie Honczary, nad Niemnem i przy drodze republikańskiej R11.

Współcześnie wieś obejmuje także dawny folwark Waśkowicze (Waszkowicze).

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie lidzkim, w gminie Gonczary. Obie miejscowości należały do dóbr Waszkowicze Łęskich.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie lidzkim. Do 11 kwietnia 1929 w gminie Honczary, po jej zniesieniu w gminie Bielica[2][3]. Skorowidz z danymi ze spisu z 1921 wymienia dwie wsie: Ogrodniki I i Ogrodniki II, jako że w gminie była jeszcze druga wieś o tej nazwie. W obu Ogrodnikach dominowali Polacy[3].

W 1921 folwark Waśkowicze liczył natomiast 27 mieszkańców, zamieszkałych w 5 budynkach, wyłącznie Polaków. 15 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego, 11 mojżeszowego i 1 prawosławnego[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
  2. Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 225
  3. a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]