Okręty podwodne typu K XIV

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okręty podwodne typu K XIV
Ilustracja
Kraj budowy

Holandia

Stocznia

Rotterdamse Droogdok Maatschappij,
Fijenoord w Rotterdamie

Zbudowane

5

Użytkownicy

 Koninklijke Marine

Służba w latach

1933 - 1946

Stracone

3

Uzbrojenie:
14 torped, 1 x 88 mm, 2 x 40 mm AA
Wyrzutnie torpedowe:
• dziobowe
• rufowe


4 x 533 mm, 1 zewnętrzna podwójna 533 mm
2 x 533 mm

Załoga

38 oficerów i marynarzy

Wyporność:
• na powierzchni

865 ton

• w zanurzeniu

1045 ton

Długość

73,64

Szerokość

6,51

Napęd:
2 x 8-cylindrowe silniki Diesla (2 x 1600 KM) , 2 x silniki elektryczne (2 x 430 KM)
Prędkość:
• na powierzchni
• w zanurzeniu


17 węzłów
9 węzłów

Zasięg:
• na powierzchni

3500 Mm przy 11 węzłach
26 Mm przy 8,5 węzłach w zanurzeniu

Okręty podwodne typu K XIV – seria holenderskich okrętów podwodnych z okresu międzywojennego, składającego się z pięciu jednostek[1]. Okręty zbudowane do służby kolonialnej w Holenderskich Indiach Wschodnich. W wyniku działań wojennych na Dalekim Wschodzie, dwa okręty podwodne zostały zatopione, a jeden (K XVIII) przejęty przez Japończyków[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Lipiński: Druga wojna światowa na morzu. Lampart, 1995, s. 548. ISBN 83-902554-7-2.
  2. James Dunnigan, Albert Nofi: Wojna na Pacyfiku encyklopedia. MAGNUM, s. 346. ISBN 83-85852-48-4.