Okręty podwodne typu Osvetnik
Kraj budowy | |
---|---|
Stocznia | |
Zbudowane |
2 |
Użytkownicy | |
Służba w latach |
1928-1943 |
Uzbrojenie: | |
12 torped 1 x 100 mm , 1 x 40 mm | |
Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe • rufowe |
|
Załoga |
43 oficerów i marynarzy |
Wyporność: | |
• na powierzchni |
630 tony |
• w zanurzeniu |
809 ton |
Zanurzenie testowe |
80 m |
Długość |
66,5 m |
Szerokość |
5,4 m |
Napęd: | |
2 x silniki Diesla (2 x 1100 kW), 2 x silniki elektryczne (2 x 750 kW) | |
Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg: | |
• na powierzchni |
3500 Mm przy 9 węzłach |
Okręty podwodne typu Osvetnik – seria jugosłowiańskich okrętów podwodnych z okresu międzywojennego, składająca się z dwóch jednostek „Osvetnik” i „Smeli”[1]. Okręty zbudowane we Francji na bazie serii okrętów typu Circé. Po kampanii bałkańskiej, 17 kwietnia 1941 roku oba okręty przejęte przez Włochy i po modernizacji używane jako jednostki szkolne „N 1” i „N 2”. Okręty zatopione po kapitulacji Włoch we wrześniu 1943 roku. Oba okręty wydobyte i pocięte na złom w 1947 roku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Lipiński: Druga wojna światowa na morzu. Lampart, 1995, s. 574. ISBN 83-902554-7-2.