Oliver Campbell
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
25 lutego 1871 |
| Data i miejsce śmierci |
11 lipca 1953 |
| Gra |
praworęczna |
| Status profesjonalny |
1886 |
| Zakończenie kariery |
1892 |
| Gra pojedyncza | |
| US Open |
W (1890–1892) |
| Gra podwójna | |
| Wimbledon |
W (1888, 1891, 1892) |
Oliver Samuel Campbell (ur. 25 lutego 1871 w Nowym Jorku, zm. 11 lipca 1953 w Campbellton) – amerykański tenisista, zwycięzca mistrzostw USA w grze pojedynczej i podwójnej.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Studiował na Uniwersytecie Columbia. W barwach tej uczelni zdobył dwa tytuły mistrza międzyuczelnianego USA w grze podwójnej (Intercollegiate), w 1888 roku w parze z Valentinem Hallem, rok później z Empiem Wrightem.
W 1886 roku Campbell zadebiutował w mistrzostwach USA w Newport. Miał wówczas 15 lat i 5 miesięcy i na nieco ponad 20 lat przypadł mu tytuł najmłodszego uczestnika turnieju. W 1918 roku wynik ten poprawił Vincenta Richardsa, w chwili startu młodszy od Campbella o miesiąc.
W parze z Valentinem Hallem został zwycięzcą gry podwójnej na mistrzostwach USA (obecnie US Open) w 1888 roku. W 1889 roku doszedł w grze pojedynczej do finału turnieju pretendentów, w którym przegrał z Quincym Shawem, natomiast w deblu przegrał mecz o tytuł w parze z Valentinem Hallem. W 1890 roku odniósł końcowe zwycięstwo w singlu – w finale turnieju pretendentów był lepszy od Percy’ego Knappa, a we właściwym finale (challenge round) pokonał Henry’ego Slocuma. Dzięki temu sukcesowi przez 100 lat zostawał najmłodszym triumfatorem mistrzostw USA (młodszy był zwycięzca z 1990 roku, wówczas już US Open, Pete Sampras).
Tytuł Campbell obronił w 1891 roku, pokonując Clarence’a Hobartaa, a rok później ponownie był najlepszy, pokonując Freda Hoveya. W 1893 roku nie przystąpił do kolejnej obrony tytułu w singlu, dzięki czemu zwycięstwo przypadło najlepszemu w turnieju pretendentów Robertowi Wrennowi. W 1891 i 1892 roku Campbell wygrywał również w deblu, za każdym razem w parze z Bobem Huntingtonem. W 1983 roku, razem z Huntingtonem, przegrał finał debla.
Przez pięć kolejnych lat, od 1888 roku Campbell znajdował się w czołówce rankingu amerykańskiego, w tym na pozycji lidera w latach 1890–1892.
Campbell zmarł w 1953 roku w wieku 82 lat. Dwa lata później został wpisany do międzynarodowej tenisowej galerii sławy.
Finały w turniejach wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza (3–0)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1890 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta |  Henry Slocum
|
6:2, 4:6, 6:3, 6:1 |
| Zwycięzca | 2. | 1891 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta | Clarence Hobart
|
2:6, 7:5, 7:9, 6:1, 6:2 |
| Zwycięzca | 3. | 1892 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta | Fred Hovey
|
7:5, 3:6, 6:3, 7:5 |
Gra podwójna (3–2)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1888 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta | Valentine Hall
|
Clarence Hobart Edward MacMullen
|
6:4, 6:2, 6:2 |
| Finalista | 1. | 1889 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta | Valentine Hall
|
Henry Slocum Howard Taylor
|
1:6, 3:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 2. | 1891 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta | Bob Huntington
|
Valentine Hall Clarence Hobart
|
6:3, 6:4, 8:6 |
| Zwycięzca | 3. | 1892 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta | Bob Huntington
|
Valentine Hall Edward L. Hall
|
6:4, 6:2, 4:6, 6:3 |
| Finalista | 2. | 1893 | U.S. National Championships, Chicago | Trawiasta | Bob Huntington
|
Clarence Hobart Fred Hovey
|
3:6, 4:6, 6:4, 2:6 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
- Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978
- Profil na stronie International Tennis Hall of Fame