Przejdź do zawartości

Oman łąkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oman łąkowy
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Asteroideae

Rodzaj

Pentanema / oman

Gatunek

oman łąkowy

Nazwa systematyczna
Inula britannica (L.) D.Gut.Larr., Santos-Vicente, Anderb., E.Rico & M.M.Mart.Ort.
Taxon 67: 159 (2018)[3]

Oman łąkowy, oman brytyjski (Pentanema britannica) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny astrowatych. Tradycyjnie włączany do rodzaju oman Inula, jednak w 2018 zawężono ujęcie tego rodzaju i gatunek trafił do rodzaju Pentanema[4][3]. Rośnie dziko w Europie i Azji (bez południowej części tego kontynentu)[3]. Jest pospolity na terenie całej Polski.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kwiatostan
Łodyga
Wzniesiona, rozgałęziająca się, gęsto, wełnisto owłosiona. Osiąga wysokość 20–60 cm.
Liście
Lancetowate, na spodniej stronie filcowato owłosione. Dolne o nasadzie stopniowo zwężającej się w ogonek, górne siedzące i sercowatą nasadą obejmujące łodygę.
Kwiaty
Zebrane w duże, żółte koszyczki o średnicy 2–5,5 cm. Koszyczki z półkulistą okrywą o wysokości 7–9 mm zgrupowane są po 1–4. Zielone listki okrywy mają odgięte szczyty. W koszyczku brzeżne kwiaty języczkowe są ok. dwa razy dłuższe od wewnętrznych rurkowatych.
Owoc
Owłosione niełupki.

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]
Oman łąkowy na łące

Bylina, hemikryptofit. Siedlisko: łąki, wilgotne rowy, zarośla, brzegi wód. Kwitnie od czerwca do września. Gatunek charakterystyczny dla O/All. Agropyro-Rumicion crispi[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
  3. a b c d Pentanema britannica (L.) D.Gut.Larr., Santos-Vicente, Anderb., E.Rico & M.M.Mart.Ort., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-12].
  4. David Gutiérrez-Larruscain, María Santos-Vicente, Arne A. Anderberg, Enrique Rico, María Montserrat Martínez-Ortega. Phylogeny of the Inula group (Asteraceae: Inuleae): Evidence from nuclear and plastid genomes and a recircumscription of Pentanema. „Taxon”. 67, 1, s. 149-164, 2018. DOI: 10.12705/671.9. 
  5. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.
  • Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.