Opór w getcie częstochowskim

Opór w getcie częstochowskim

II wojna światowa
Czas	25–30 czerwca 1943
Miejsce	Częstochowa
Terytorium	Polska pod okupacją III Rzeszy (Generalne Gubernatorstwo)
Przyczyna	likwidacja getta, wywóz Żydów do obozów zagłady
Wynik	zwycięstwo Niemców
Strony konfliktu
więźniowie getta III Rzesza
Dowódcy
Mordechaj Zilberberg †
Położenie na mapie okupowanej Polski w latach 1941–1944 miejsce bitwy
50°49′04″N 19°08′18″E

Opór w getcie częstochowskim – akcja samoobrony ludności żydowskiej przeciw hitlerowcom 25 czerwca 1943.

Do pierwszych walk w getcie doszło jeszcze w styczniu 1943, a kierował nim Mendel Fiszelewicz. W związku z likwidacją tak zwanego „małego getta” i wywózką Żydów do obozów zagłady, doszło w czerwcu do ostatecznej samoobrony słabo uzbrojonej ludności getta. Na czele powstania stanął Mordechaj Zilberberg, który zginął śmiercią samobójczą podczas pacyfikacji bunkrów przy ul. Nadrzecznej w pierwszym dniu walk.

• 
  Pomnik i zbiorowy grób 121 Żydów, m.in. przywódców powstania na cmentarzu żydowskim w Częstochowie
• 
  Nagrobek 6 poległych 19 marca 1943 partyzantów
• 
  Grób poległych 26 lipca 1943 roku członków Żydowskiej Organizacji Bojowej w bunkrze na terenie getta

Zobacz też

• getto w Częstochowie

Bibliografia

• Liber Brener, Ruch podziemny w częstochowskim getcie. Wspomnienia, Warszawa 1963.