Oprzędnica jesienna
| Hyphantria cunea[1] | |
| (Drury, 1773) | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Podplemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
oprzędnica jesienna |
Oprzędnica jesienna[2] (Hyphantria cunea) – gatunek motyla z rodziny mrocznicowatych (Erebidae) i podrodziny niedźwiedziówkowatych (Arctiinae). Klasyfikowany w podplemieniu Arctiina[3] lub Spilosomiina[1].
Wygląd
[edytuj | edytuj kod]Imago
[edytuj | edytuj kod]Głowa wraz z głaszczkami wargowymi oraz tułów białe. Odwłok zwykle biały[4], ale może być też żółty. Skrzydła mają rozpiętość od 2,5 do 4 cm[5], a długość skrzydła przedniego wynosi od 15 do 22 mm[4]. Skrzydła są koloru białego. Na przednich skrzydłach mogą występować szarobrązowe (lub brunatnawe[4]) plamki, a na tylnych - czarne[5].
Gąsienica
[edytuj | edytuj kod]Gąsienica czarnobrunatna z żółtymi pasami przygrzbietowymi, na których obecne są ciemnożółte kropki i czarne prążki[4] a według innych źródeł zielona w czarne plamki[5]. Opatrzona jest pęczkami białych i brunatnych włosków[4]
Rozprzestrzenienie
[edytuj | edytuj kod]Gatunek północnoamerykański[4], gdzie zamieszkuje południową Kanadę i Stany Zjednoczone[5]. W Europie odkryty po raz pierwszy na Węgrzech w 1940[4], obecnie rozprzestrzeniony na większości kontynentu, w tym w Polsce[3]. Zasiedlił również Japonię[5].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Parazytoidem tego gatunku jest błonkówka Aleiodes sanctihyacinthi[6].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Hyphantria cunea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Zoltán Mészáros, András Vojnits, Motyle i ćmy, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 278, ISBN 83-01-01078-9.
- ↑ a b Hyphantria cunea. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2015-01-07].
- ↑ a b c d e f g Józef Razowski: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVII Motyle – Lepidoptera, zeszyt 51-52. Oblaczki – Syntomidae, Niedźwiedziówki – Arctiidae. Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo ntomologiczne, 1971, s. 9-11.
- ↑ a b c d e David Carter: Motyle. Warszawa: Wiedza i Życie, 1993, s. 278, seria: Kolekcjoner. ISBN 83-85231-90-0.
- ↑ Aleiodes sanctihyacinthi bugguide.net. [dostęp 2020-10-30]. (ang.).