Opus caementicum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Opus caementicium – rzymska technika budowy murów z drobnych kamieni, spajanych zaprawą z naturalnego cementu (tj. tufu wulkanicznego, wiążącego pod wpływem wody). Popularny w starożytnym Rzymie; jako mało efektowny, stosowany głównie do fundamentów lub też oblicowywany.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Krystyna Zwolińska i Zasław Malicki, Mały słownik terminów plastycznych, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990.