Orichalcum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Orichalcum (gr. ὀρείχαλκος, oreikhalkos, z ὄρος, oros ’góra’ i χαλκός, chalkos ’miedź’) – oryszalk, metal, o którym mowa w kilku pismach starożytnych, przede wszystkim w opowieści Platona o Atlantydzie w dialogu Kritiasz. Według tej opowieści orichalcum było metalem drugim pod względem wartości po złocie i wydobywanym w różnych częściach Atlantydy[1].

39 sztabek prawdopodobnego orichalcum odnaleziono we wraku statku z VI wieku p.n.e., który zatonął u wybrzeży Sycylii[2]. Według badań chemicznych składają się w 75-80% z miedzi, 15-20% z cynku oraz z niewielkich ilości niklu, ołowiu i żelaza[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nicholas F. Zhirov. Atlantis: Atlantology: Basic Problems. The Minerva Group, Inc, 2001. ISBN 0-89875-591-3, pierwodruk: "Атлантида" Moskwa 1964, s. 50n.
  2. Rosella Lorenzi: Atlantis' Legendary Metal Found in Shipwreck. DNews. [dostęp 2015-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-17)]. (ang.).
  3. Bardzo rzadki starożytny metal