Owczarek niemiecki długowłosy
Owczarek niemiecki długowłosy | |
Inne nazwy |
Langhaar Deutscher Schaferhunde, Altdeutscher Schäferhund (owczarek staroniemiecki) |
---|---|
Kraj patronacki |
Niemcy |
Kraj pochodzenia |
Niemcy |
Wymiary | |
Wysokość | |
Masa | |
Klasyfikacja | |
FCI |
Grupa I, Sekcja 1, |
Wzorce rasy | |
Owczarek niemiecki długowłosy – jedna z ras psów, należąca (według klasyfikacji FCI) do grupy psów pasterskich i zaganiających. Owczarek niemiecki długowłosy wraz z owczarkiem niemieckim krótkowłosym należą do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Odmiana długowłosa została uznana przez FCI od 1 stycznia 2011 roku[1].
Rys historyczny
[edytuj | edytuj kod]Ogłoszony w 1891 roku wzorzec owczarka niemieckiego opisuje trzy odmiany tej rasy, a kryterium podziału stanowiła długość włosa:
- owczarek niemiecki szorstkowłosy
- owczarek niemiecki krótkowłosy (twardowłosy)
- owczarek niemiecki długowłosy.
Później standard ten był zmieniany, aż do roku powstania (1899) Związku Owczarków we Frankfurcie nad Menem. W Polsce powstał Związek Owczarka Niemieckiego Długowłosego 21 lipca w 1990 roku, założycielem którego była Marta Trzcińska. na terenie kraju odmiana ta także była hodowana w ramach Polskiego Klubu Psa Rasowego oraz Klubu Owczarka Niemieckiego Długowłosego w Polsce.
Do sierpnia 2010 roku Owczarek Niemiecki Długowłosy nie był uznawany przez FCI, ani żadne organizacje zrzeszone, tym samym także przez Związek Kynologiczny w Polsce. Dotychczas władze FCI argumentowały fakt nieuznania owczarka niemieckiego długowłosego tym, że długa sierść przeszkadza tym psom w pracy. W sierpniu 2010 roku FCI zatwierdziło owczarka niemieckiego długowłosego, nadając mu jednocześnie status odrębnej odmiany i wszelkie prawa wystawowe i hodowlane od dnia 1 stycznia 2011.
Wygląd ogólny
[edytuj | edytuj kod]Wzorzec rasy FCI jest wspólny dla obu odmian owczarka niemieckiego i określa go jako psa średniej budowy, o nieco wydłużonej i zwartej, dobrze umięśniony, o tkance suchej. Długość tułowia stanowi 110 - 117% wysokości psa.
Szata i umaszczenie
[edytuj | edytuj kod]Sierść owczarka niemieckiego długowłosego składa się z włosa okrywowego i podszerstka. Włos okrywowy jest długi, miękki i ściśle przylega na uszach, tylnych stronach kończyn, do śródręcza i stawu skokowego tworząc flagi, na udach zaś puszyste, jasne portki. Ogon puszysty z obfitym pióropuszem od spodu. Umaszczenie jest czarne z podpalaniem czerwonawym, płowym, żółtym lub jasnoszarym. Dopuszczalne jest także umaszczenie jednolicie czarne lub szare, śniade, czaprakowe - z maską, tak jak białe znaczenia w postaci plamki piersi i jaśniejszy kolor. Jednak te ostatnie nie są pożądane. Trufla jest zawsze czarna, bez względu na umaszczenie. Podszerstek jest szary, z wyjątkiem psów jednolicie czarnej maści. Niedopuszczalna jest maść biała lub łaciata.
Dziedziczenie genu długiego włosa
[edytuj | edytuj kod]Osobniki krótkowłose mogą być nosicielami recesywnego genu długiego włosa. Jeśli oboje rodzice krótkowłosi noszą taki gen, wówczas w miocie mogą urodzić się pośród szczeniąt krótkowłosych, szczenięta o włosie długim. Szczenięta długowłose wpisywane są wtedy do ksiąg rodowodowych Owczarków Niemieckich Długowłosych. Urodzone w takim miocie szczenięta krótkowłose mogą, ale nie muszą, nosić w sobie recesywny gen długiego włosa i w kolejnych pokoleniach mogą dawać w połączeniu z nosicielami genu długiego włosa, długowłose szczenięta. W miotach rodziców długowłosych nie mogą pojawić się szczenięta krótkowłose ani w pierwszym, ani w kolejnym pokoleniu. Krzyżowanie osobników długo i krótkowłosych jest zabronione. Współcześnie rodzicom krótkowłosym można wykonywać badania genetyczne na obecność recesywnego genu długiego włosa. U szczeniąt (1-2 miesiące) uszy są oklapnięte, co nie jest wadą.
Zachowanie i charakter
[edytuj | edytuj kod]Owczarek niemiecki długowłosy jest psem szybko się uczącym i blisko współpracującym z człowiekiem, którego obecność jest niezbędna w prawidłowym rozwoju psa. Cechuje go duża odwaga, wierność i przywiązanie do właściciela oraz do pozostałych członków rodziny. Nadaje się do mieszkania z dziećmi, lubi się bawić[2]. Sprawdzają się na szkoleniach różnego typu, nadają się jako psy rodzinne, policyjne, stróżujące, ratownicze i obrończe. Są aktywne i ruchliwe, wymagają codziennego zaspokajania tych potrzeb.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ oficjalny komunikat ZKwP. [dostęp 2013-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-04)].
- ↑ Owczarek niemiecki - Rasy psów - Psy.pl [online], Wszystko, co warto wiedzieć o psach [dostęp 2019-04-24] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hans Räber "Encyklopedia psów rasowych" tom I, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1999