Przejdź do zawartości

Owczarek niemiecki długowłosy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Owczarek niemiecki długowłosy
Ilustracja
Owczarek niemiecki długowłosy
Inne nazwy

Langhaar Deutscher Schaferhunde, Altdeutscher Schäferhund (owczarek staroniemiecki)

Kraj patronacki

Niemcy

Kraj pochodzenia

Niemcy

Wymiary
Wysokość

60 do 65 cm (psy),
55 do 60 cm (suki)

Masa

30 do 40 kg (psy),
22 do 32 kg (suki)

Klasyfikacja
FCI

Grupa I, Sekcja 1,
numer wzorca 166

Wzorce rasy
Owczarek niemiecki długowłosy

Owczarek niemiecki długowłosy – jedna z ras psów, należąca (według klasyfikacji FCI) do grupy psów pasterskich i zaganiających. Owczarek niemiecki długowłosy wraz z owczarkiem niemieckim krótkowłosym należą do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Odmiana długowłosa została uznana przez FCI od 1 stycznia 2011 roku[1].

Rys historyczny

[edytuj | edytuj kod]

Ogłoszony w 1891 roku wzorzec owczarka niemieckiego opisuje trzy odmiany tej rasy, a kryterium podziału stanowiła długość włosa:

  • owczarek niemiecki szorstkowłosy
  • owczarek niemiecki krótkowłosy (twardowłosy)
  • owczarek niemiecki długowłosy.

Później standard ten był zmieniany, aż do roku powstania (1899) Związku Owczarków we Frankfurcie nad Menem. W Polsce powstał Związek Owczarka Niemieckiego Długowłosego 21 lipca w 1990 roku, założycielem którego była Marta Trzcińska. na terenie kraju odmiana ta także była hodowana w ramach Polskiego Klubu Psa Rasowego oraz Klubu Owczarka Niemieckiego Długowłosego w Polsce.

Do sierpnia 2010 roku Owczarek Niemiecki Długowłosy nie był uznawany przez FCI, ani żadne organizacje zrzeszone, tym samym także przez Związek Kynologiczny w Polsce. Dotychczas władze FCI argumentowały fakt nieuznania owczarka niemieckiego długowłosego tym, że długa sierść przeszkadza tym psom w pracy. W sierpniu 2010 roku FCI zatwierdziło owczarka niemieckiego długowłosego, nadając mu jednocześnie status odrębnej odmiany i wszelkie prawa wystawowe i hodowlane od dnia 1 stycznia 2011.

Wygląd ogólny

[edytuj | edytuj kod]

Wzorzec rasy FCI jest wspólny dla obu odmian owczarka niemieckiego i określa go jako psa średniej budowy, o nieco wydłużonej i zwartej, dobrze umięśniony, o tkance suchej. Długość tułowia stanowi 110 - 117% wysokości psa.

Szata i umaszczenie

[edytuj | edytuj kod]

Sierść owczarka niemieckiego długowłosego składa się z włosa okrywowego i podszerstka. Włos okrywowy jest długi, miękki i ściśle przylega na uszach, tylnych stronach kończyn, do śródręcza i stawu skokowego tworząc flagi, na udach zaś puszyste, jasne portki. Ogon puszysty z obfitym pióropuszem od spodu. Umaszczenie jest czarne z podpalaniem czerwonawym, płowym, żółtym lub jasnoszarym. Dopuszczalne jest także umaszczenie jednolicie czarne lub szare, śniade, czaprakowe - z maską, tak jak białe znaczenia w postaci plamki piersi i jaśniejszy kolor. Jednak te ostatnie nie są pożądane. Trufla jest zawsze czarna, bez względu na umaszczenie. Podszerstek jest szary, z wyjątkiem psów jednolicie czarnej maści. Niedopuszczalna jest maść biała lub łaciata.

Dziedziczenie genu długiego włosa

[edytuj | edytuj kod]

Osobniki krótkowłose mogą być nosicielami recesywnego genu długiego włosa. Jeśli oboje rodzice krótkowłosi noszą taki gen, wówczas w miocie mogą urodzić się pośród szczeniąt krótkowłosych, szczenięta o włosie długim. Szczenięta długowłose wpisywane są wtedy do ksiąg rodowodowych Owczarków Niemieckich Długowłosych. Urodzone w takim miocie szczenięta krótkowłose mogą, ale nie muszą, nosić w sobie recesywny gen długiego włosa i w kolejnych pokoleniach mogą dawać w połączeniu z nosicielami genu długiego włosa, długowłose szczenięta. W miotach rodziców długowłosych nie mogą pojawić się szczenięta krótkowłose ani w pierwszym, ani w kolejnym pokoleniu. Krzyżowanie osobników długo i krótkowłosych jest zabronione. Współcześnie rodzicom krótkowłosym można wykonywać badania genetyczne na obecność recesywnego genu długiego włosa. U szczeniąt (1-2 miesiące) uszy są oklapnięte, co nie jest wadą.

Zachowanie i charakter

[edytuj | edytuj kod]

Owczarek niemiecki długowłosy jest psem szybko się uczącym i blisko współpracującym z człowiekiem, którego obecność jest niezbędna w prawidłowym rozwoju psa. Cechuje go duża odwaga, wierność i przywiązanie do właściciela oraz do pozostałych członków rodziny. Nadaje się do mieszkania z dziećmi, lubi się bawić[2]. Sprawdzają się na szkoleniach różnego typu, nadają się jako psy rodzinne, policyjne, stróżujące, ratownicze i obrończe. Są aktywne i ruchliwe, wymagają codziennego zaspokajania tych potrzeb.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. oficjalny komunikat ZKwP. [dostęp 2013-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-04)].
  2. Owczarek niemiecki - Rasy psów - Psy.pl [online], Wszystko, co warto wiedzieć o psach [dostęp 2019-04-24] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Hans Räber "Encyklopedia psów rasowych" tom I, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1999