Płaskowyż Polarny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Płaskowyż Polarny (część zwana "Dome C")

Płaskowyż Polarny (ang. Antarctic Plateau) - lodowy płaskowyż na Antarktydzie obejmujący swoim zasięgiem obszar wokół bieguna południowego o promieniu kilkuset kilometrów. Wznosi się średnio na wysokość 2500-3000 m n.p.m.

Płaskowyż został odkryty w czasie wyprawy Shackleton w 1908, który dotarł do niego wspinając się po Lodowcu Beardmore’a.

Zobacz też[edytuj]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Płaskowyż_Polarny&oldid=42224228”