Płytka madreporowa
Płytka madreporowa – płytka sitowa z licznymi otworami, element szkieletu większości szkarłupni (Echinodermata). U większości współcześnie żyjących gatunków jest usytuowana na wierzchołku grzbietowej, aboralnej strony ciała, jedynie u wężowideł znajduje się po stronie oralnej. Płytka łączy układ wodny (ambulakralny) ze środowiskiem zewnętrznym. W zbliżeniu przypomina korale madreporowe, stąd jej nazwa.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Czesław Jura: Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14595-8.