Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1960 – 4 × 100 m stylem zmiennym mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pływanie
4 × 100 m stylem zmiennym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1960
1964
Miejsce

 Włochy
Rzym

Termin

27 sierpnia 1960 (eliminacje)
1 września 1960 (finał)

Liczba ekip

18

Liczba sportowców

80

Obiekt rozgrywek

Kompleks pływacki w Foro Italico

Złoty medal Złoty medal

 Stany Zjednoczone

Srebrny medal Srebrny medal

 Australia

Brązowy medal Brązowy medal

 Japonia

Pływanie na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1960
Styl dowolny
100 m mężczyźni   kobiety
400 m mężczyźni   kobiety
1500 m mężczyźni
Styl grzbietowy
100 m mężczyźni   kobiety
Styl klasyczny
200 m mężczyźni   kobiety
Styl motylkowy
100 m   kobiety
200 m mężczyźni
Sztafety – styl dowolny
4 × 100 m   kobiety
4 × 200 m mężczyźni
Sztafety – styl zmienny
4 × 100 m mężczyźni kobiety

Sztafeta 4 × 100 m stylem zmiennym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XVII Igrzysk Olimpijskich w Rzymie. Eliminacje odbyły się 27 sierpnia, a finał 1 września 1960 roku.

Mistrzami olimpijskimi zostali Amerykanie, którzy już w eliminacjach ustanowili rekord świata. W finale sztafeta amerykańska w składzie: Frank McKinney (1:02,0), Paul Hait (1:10,5), Lance Larson (58,0) i Jeffrey Farrell (54,9) poprawiła jeszcze ten wynik o prawie trzy sekundy, notując czas 4:05,4. Srebrny medal zdobyli Australijczycy (4:12,0), nieznacznie wyprzedzając reprezentację Japonii (4:12,2).

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:

Rekord Reprezentacja Czas Miejsce Data
Rekord świata  Stany Zjednoczone
Frank McKinney
Michael Troy
Peter Sintz
Chet Jastremski
4:09,2 Stany Zjednoczone Toledo 24 lipca 1960 [1]
Rekord olimpijski nowa konkurencja - - -

W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:

Data Etap konkurencji Reprezentacja Czas Rekord
27 sierpnia eliminacje  Stany Zjednoczone
Bob Bennett (1:02,7)
Paul Hait (1:11,2)
Dave Gillanders (59,8)
Stephen Clark (54,6)
4:08,2 WR
1 września finał  Stany Zjednoczone
Frank McKinney (1:02,0)
Paul Hait (1:10,5)
Lance Larson (58,0)
Jeffrey Farrell (54,9)
4:05,4 WR

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Wyścig Tor Państwo Zawodnik Czas Uwagi
1. 3 4  Stany Zjednoczone Bob Bennett (1:02,7)
Paul Hait (1:11,2)
Dave Gillanders (59,8)
Stephen Clark (54,6)
4:08,2 Q, WR
2. 1 5  Australia Julian Carroll (1:04,6)
William Burton (1:13,3)
Kevin Berry (1:01,7)
Geoff Shipton (55,2)
4:14,8 Q
3. 3 3  Kanada Bob Wheaton (1:04,8)
Steve Rabinovitch (1:12,3)
Cam Grout (1:02,1)
Dick Pound (56,1)
4:15,3 Q
4. 2 4  Japonia Kazuo Watanabe (1:05,5)
Yoshihiko Ōsaki (1:11,8)
Kōichi Hirakida (1:01,9)
Katsuki Ishihara (56,8)
4:16,0 Q
5. 2 6  Włochy Giuseppe Avellone (1:05,8)
Roberto Lazzari (1:12,0)
Fritz Dennerlein (1:00,7)
Bruno Bianchi (57,5)
4:16,0 Q
6. 3 2  Holandia Jan Jiskoot (1:05,6)
Wieger Mensonides (1:12,2)
Gerrit Korteweg (1:02,2)
Ron Kroon (56,1)
4:16,1 Q
7. 2 5  ZSRR Łeonid Barbijer (1:03,8)
Leonid Kolesnikow (1:13,0)
Grigorij Kisielow (1:03,0)
Igor Łużkowskij (56,4)
4:16,2 Q
8. 2 3  Wielka Brytania Graham Sykes (1:03,9)
Christopher Walkden (1:13,1)
Ian Black (1:02,4)
Stanley Clarke (57,4)
4:16,8 Q
9. 1 4 Wspólna Reprezentacja Niemiec Wolfgang Wagner (1:04,3)
Günter Tittes (1:12,2)
Hermann Lotter (1:04,0)
Uwe Jacobsen (57,2)
4:17,7
10. 3 5  Węgry József Csikány (1:04,6)
György Kunsági (1:13,1)
László Kiss (1:03,0)
László Lantos (57,0)
4:17,7
11. 1 3  Francja Robert Christophe (1:03,2)
Roland Boullanger (1:15,5)
Jean Pommat (1:05,5)
Alain Gottvallès (57,6)
4:21,7
12. 1 7  Meksyk Alejandro Gaxiola (1:05,4)
Enrique Rabell (1:18,6)
Mauricio Ocampo (1:02,3)
Jorge Escalante (56,8)
4:23,1
13. 3 6  Jugosławia Mihovil Dorčić (1:06,1)
Đorđe Perišić (1:14,9)
Veljko Rogošić (1:06,3)
Janez Kocmur (58,2)
4:25,5
14. 1 6  Finlandia Stig-Olof Grenner (1:05,2)
Pekka Lairola (1:16,2)
Ilkka Suvanto (1:06,6)
Karri Käyhkö (59,3)
4:27,3
15. 2 3  Filipiny Lorenzo Cortez (1:08,4)
Antonio Saloso (1:18,1)
Freddie Elizalde (1:02,9)
Bana Sailani (58,6)
4:28,0
16. 2 2  Brazylia Athos de Oliveira (1:07,2)
Farid Zablith Filho (1:15,6)
Aldo Perseke (1:08,5)
Fernando de Abreu (58,8)
4:30,1
17. 1 2  Izrael Joram Shnider (1:11,3)
Gerszon Szefa (1:19,3)
Itzhak Luria (1:06,9)
Amiram Trauber (1:00,1)
4:37,6
18. 3 7  Portugalia Raúl Cerqueira (1:07,1)
Eduardo de Sousa (1:24,7)
Luís Vaz Jorge (1:06,8)
Herlander Ribeiro (1:01,3)
4:39,9

Finał[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Tor Państwo Zawodnik Czas Uwagi
złoto 4  Stany Zjednoczone Frank McKinney (1:02,0)
Paul Hait (1:10,5)
Lance Larson (58,0)
Jeffrey Farrell (54,9)
4:05,4 WR
srebro 5  Australia David Theile (1:02,4)
Terry Gathercole (1:10,9)
Neville Hayes (1:03,3)
Geoff Shipton (55,4)
4:12,0
brąz 6  Japonia Kazuo Tomita (1:04,1)
Kōichi Hirakida (1:11,5)
Yoshihiko Ōsaki (1:00,4)
Keigo Shimizu (56,2)
4:12,2
4. 3  Kanada Bob Wheaton (1:05,4)
Steve Rabinovitch (1:12,4)
Cam Grout (1:03,0)
Dick Pound (56,0)
4:16,8
5. 1  ZSRR Łeonid Barbijer (1:04,7)
Leonid Kolesnikow (1:12,5)
Grigorij Kisielow (1:02,4)
Igor Łużkowskij (57,2)
4:16,8
6. 2  Włochy Giuseppe Avellone (1:05,5)
Roberto Lazzari (1:12,1)
Fritz Dennerlein (1:01,4)
Bruno Bianchi (57,6)
4:17,2
7. 8  Wielka Brytania Graham Sykes (1:03,6)
Christopher Walkden (1:12,4)
Ian Black (1:03,3)
Stanley Clarke (58,3)
4:17,6
8. 7  Holandia Jan Jiskoot (1:06,3)
Wieger Mensonides (1:13,4)
Gerrit Korteweg (1:02,6)
Ron Kroon (55,9)
4:18,2

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Historia rekordu świata w sztafecie 4 × 100 m stylem zmiennym mężczyzn. MKOl, 2002-08-29. [dostęp 2017-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]