Państwowe Muzeum Historii Uzbekistanu
.jpg) Gmach muzeum (2012) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data założenia |
1876 |
| Zakres zbiorów |
zbiory archeologiczne |
| Wielkość zbiorów |
100 tys. |
| Dyrektor |
Jannat Ismailova |
Położenie na mapie Taszkentu  | |
Położenie na mapie Uzbekistanu  | |
 41°18′41,1″N 69°16′09,7″E/41,311417 69,269361
| |
| Strona internetowa | |
Państwowe Muzeum Historii Uzbekistanu[1] (uzb. Oʻzbekiston tarixi davlat muzeyi[2]) – muzeum w Taszkencie w Uzbekistanie, założone w 1876 roku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Instytucja została założona w 12 lipca 1876 roku jako Muzeum Narodowe Turkiestanu[3]. Placówka została przemianowana na Główne Muzeum Azji Środkowej[4], od 1970 w nowym gmachu[5] funkcjonowała jako Muzeum Lenina[6]. Obecnie (2023 rok) muzeum stanowi główny ośrodek naukowo-badawczy Uzbekistanu w zakresie konserwacji i badań zabytków uzbeckich oraz artefaktów pochodzących z Azji Środkowej[2]. Dyrektorką muzeum jest Jannat Ismailova[7].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Gmach muzeum znajduje się w centrum miasta, na kwadratowym placu (dawny plac Lenina), w sąsiedztwie dwóch budynków rządowych[6]. Budynek został wzniesiony z żelbetonu i szkła, jego styl nawiązuje do tradycyjnego uzbeckiego zdobnictwa[6]. Jest to prostopadłościan, którego elewację pokrywała biało-różowy marmur[5]. Przestrzeń ekspozycyjną stanowi dwadzieścia sal o różnorodnym wystroju[6].
Zbiory[edytuj | edytuj kod]
Muzeum posiada ponad 300 tys. eksponatów[5]. Trzon kolekcji muzeum stanowią zabytki archeologiczne (około 70 tys. jednostek[5]), w tym kolekcja monet, m.in. złotych i srebrnych[2] (ponad 18 tys. sztuk[5]). Wystawy dzielą się na 9 sekcji ułożonych chronologicznie od epoki kamienia do współczesności[3]. Ekspozycja prezentuje m.in. rozwój przemysłowy Uzbekistanu, w tym proces powstawania jedwabiu, a także porusza zagadnienia związane w literaturą i muzyką Uzbekistanu[8]. Jednymi z bardziej znanych eksponatów są: figura Buddy z I wieku n.e. oraz saksoński kocioł z brązu z IV-V wieku p.n.e.[3]
Placówka dysponuje także biblioteką naukową[5].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Fasada (2014) -
Hol główny (2017) -
Wystawa na 1. piętrze (2017) -
Wystawa na 1. piętrze (2017) -
Posąg Buddy z dwoma mnichami -
Ceramiczne figurki z Samarkandy, XII wiek -
Miedziany dzban z Samarkandy, VIII-IX wiek -
Ceramika z XIV wieku
.jpg)
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Taszkent – atrakcje turystyczne w stolicy Uzbekistanu [online], www.lot.com [dostęp 2023-10-22].
- ↑ a b c “Oʻzbekiston tarixi davlat muzeyi” ga sayohat [online], Ташкентский институт инженеров ирригации и механизации сельского хозяйства, 13 października 2023 [dostęp 2023-10-22] (ang.).
- ↑ a b c State Museum of History of Uzbekistan [online], www.tashkent-hotels.com [dostęp 2023-10-22].
- ↑ Alisher Egamberdiyev, Toshkentdagi muzeyda saqlangan oltin va kumush buyumlar hozir qayerda? [online], Uza.uz, 2 października 2020 [dostęp 2023-10-22] (uzb.).
- ↑ a b c d e f About the Museum [online], www.history-museum.uz [dostęp 2023-10-22].
- ↑ a b c d Grażyna Strumiłło-Miłosz, Radziecka Azja Środkowa: mały przewodnik turystyczny, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979, s. 27.
- ↑ Moziy ostonasidagi sirli dargoh [online], yuz.uz, 18 maja 2022 [dostęp 2023-10-22] (uzb.).
- ↑ Kenneth Hudson, Ann Nicholls, Directory of Museums, Springer, 18 czerwca 1975, s. 441, ISBN 978-1-349-01488-0 [dostęp 2023-10-22] (ang.).