Państwowe Muzeum Motocykli w Irbicie
_-_19.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data założenia | |
| Zakres zbiorów | |
| Wielkość zbiorów |
ponad 120 egzemplarzy[1] |
| Dyrektor |
Aleksander Bułanow |
Położenie na mapie obwodu swierdłowskiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 57°39′47,5″N 63°05′19,4″E/57,663194 63,088722
| |
| Strona internetowa | |
Państwowe Muzeum Motocykli w Irbicie (ros. Ирбитский государственный музей мотоциклов) – jedyne w Rosji państwowe muzeum[2] gromadzące i prezentujące motocykle, znajdujące się w Irbicie w obwodzie swierdłowskim, powstałe na bazie kolekcji irbickiej fabryki IMZ-Ural w 2004 roku[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki kolekcji sięgają 1940 roku, gdy jedna z moskiewskich fabryk zaczęła gromadzić zagraniczne modele motocykli w celu ich badania, a następnie ewentualnego przeszczepiania na grunt sowiecki[4]. Po agresji Niemiec na Związek Radziecki w 1941 roku, zimą tego samego roku zostały one ewakuowane na wschód do Irbitu, gdzie już pozostały[4]. Przez dziesięciolecia rosła liczba motocykli nie tylko wytwarzanych w irbickich zakładach motocyklowych, ale także sprowadzanych z zagranicy[1]. Nie były one jednak stale eksponowane, lecz przechowywane w magazynach fabryki. Rozpad Związku Radzieckiego i przemiany gospodarcze, jakie następowały w Federacji Rosyjskiej w latach 90. XX wieku sprawiły, że fabryka pozbawiona wsparcia finansowego władz centralnych zaczęła podupadać[1]. Po serii przekształceń własnościowych, nowe władze zakładów zaczęły rozważać sprzedaż kolekcji motocyklów, co spotkało się z reakcją lokalnej społeczności[1]. Doprowadziło to do sporu pomiędzy zarządem fabryki a pracownikami i miłośnikami motocykli i motoryzacji, którzy chcieli nie dopuścić do rozbicia kolekcji i sprzedaży najcenniejszych egzemplarzy[3]. W ratowanie zbiorów zaangażowali się także przedstawiciele władz samorządowych, naukowcy z wyższych uczelni regionu oraz lokalni biznesmeni[1]. Sprawa otarła się o prokuraturę federalną[4]. Batalia nie dotyczyła tylko walki o prawo do własności zabytkowych motocykli, które ostatecznie zostały uznane za dobro o znaczeniu narodowym[1], ale także do ustanowienia pełnoprawnej placówki muzealnej, w której mogłyby one być stale prezentowane. Ostatecznie znalazły one miejsce w dawnym przyfabrycznym budynku muzeum poświęconym pracy socjalistycznej[3].
Prace przygotowawcze trwały kilka lat, które poświęcono na pozyskiwanie funduszy, zarówno od władz państwowych, jak i prywatnych ofiarodawców i sponsorów[4]. W 2003 roku prace zostały ukończone[4], a oficjalne otwarcie placówki nastąpiło 25 czerwca 2004 roku[2]. Dyrektorem muzeum został Aleksander Bułanow, były pracownik biura projektowego IMZ-Ural, a także mistrz Rosji w sportach motorowych, dwukrotnie wpisany do Księgi rekordów Guinnessa[1]. Był on osobą najbardziej zaangażowaną w ratowanie irbickiej kolekcji oraz tworzenie placówki muzealnej, więc jego wybór na dyrektora nastąpił niejako naturalnie[3]. 19 czerwca 2005 roku decyzją gubernatora obwodu swierdłowskiego Irbickie Muzeum Motocykli otrzymało status placówki państwowej[5]. Muzeum zostało uznane za ważny ośrodek na kulturalnej mapie regionu, który nie tylko musi być zachowany przy wsparciu obwodowych środków finansowych, lecz także promowany jako ważna atrakcja turystyczna[5].
Kolekcja
[edytuj | edytuj kod]Kolekcja liczy ponad 120 motocykli pochodzących z różnych krajów świata, m.in. ze Związku Radzieckiego, Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych, Niemiec i Japonii[2]. Egzemplarze te były produkowane w latach 1936–1985[4]. Najstarszym modelem, otrzymanym w ramach paktu Ribbentrop - Mołotow od hitlerowskich Niemiec w celu przeszczepienia zachodniej technologii na rynek sowiecki jest BMW R 71[3]. Na bazie tego motocykla powstał jego sowiecki odpowiednik - motocykl M-72[4]. W muzeum znajduje się także m.in. kolejny niemiecki BMW R 75. Irbickie muzeum przechowuje rzecz jasna motocykle produkowane w lokalnej fabryce, a także prototypy, które nigdy nie weszły do seryjnej produkcji, a są teraz prezentowane na muzealnych wystawach[4]. Szczególną uwagę zwraca motocykl wyprodukowany na potrzeby jednego z rosyjskich cyrków, specjalnie zaopatrzony w różnego rodzaju elementy związane z tą formą rozrywki[4]. Muzeum organizuje warsztaty edukacyjne, specjalne pokazy sportów motorowych oraz raz do roku dzień motocyklisty[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Old.Oblgazeta.ru: Работа и хобби директора Ирбитского музея мотоциклов. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).
- ↑ a b c d Tur-Ural.ru: Ирбит В день автомобилиста: Ирбитский государственный музей мотоциклов. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).
- ↑ a b c d e Tvkultura.ru: Коллекция мотоциклов из Ирбита. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).
- ↑ a b c d e f g h i Irbit.info: Ирбитский мотоциклетный музей. [dostęp 2012-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-15)]. (ros.).
- ↑ a b Ural-Region.net: О Создании Государственного Учреждения Культуры Свердловской Области: ирбитский Государственный Музей Мотоциклов. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).