Pancerz (anatomia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pancerz – twarda powłoka ciała zwierząt. Może chronić przed utratą wody lub przed uszkodzeniami mechanicznymi[1].

U bezkręgowców jest to oskórek zawierający chitynę (u stawonogów[1]) lub węglan wapnia (u skorupiaków[2][1]) i określany jako szkielet zewnętrzny[2].

Pancerz kostny pokrywał ryby pancerne i ostrakodermy. Wśród współczesnych gadów występuje u jaszczurek, żółwi i krokodyli[1]. U żółwi tarcze kostne pochodzenia skórnego[3] tworzące pancerz są pokryte naskórkiem[2] i płytkami rogowymi[1]. Pancerz żółwi składa się z połączonych więzadłami skórnymi: plastronu i karapaksu[4].

U pancerników pokryty jest zrogowaciałym naskórkiem[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Popielarska-Konieczna 2003 ↓, s. 366.
  2. a b c Biologia: słownik encyklopedyczny. Warszawa: Wydawnictwo Europa, 2001, s. 240. ISBN 83-87977-73-X.
  3. Jolanta Hempel-Zawitkowska: Zoologia dla uczelni rolniczych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 321. ISBN 978-83-01-15076-1.
  4. Popielarska-Konieczna 2003 ↓, s. 586.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marzena Popielarska-Konieczna: Słownik szkolny: biologia. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2003. ISBN 83-7389-096-3.