Pandan połaciowy
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||
![]() | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | rośliny zielone | ||
Nadgromada | rośliny telomowe | ||
Gromada | rośliny naczyniowe | ||
Podgromada | rośliny nasienne | ||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | ||
Rząd | pandanowce | ||
Rodzina | pandanowate | ||
Rodzaj | pandan | ||
Gatunek | pandan połaciowy | ||
Nazwa systematyczna | |||
Pandanus tectorius Parkinson ex Du Roi Naturforscher (Halle) 4: 250 1774.[3] | |||
Synonimy | |||
---|---|---|---|
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
![]() |
Pandan połaciowy[5], pochutnik pachnący[6] (Pandanus tectorius) – gatunek roślin z rodziny pandanowatych (Pandanaceae). Pochodzenie: wybrzeża morskie Oceanu Indyjskiego i Spokojnego[5]. Strefy mrozoodporności: 10-11[7]. Rośnie na stanowiskach podmokłych i bagiennych.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Niewielkie, wiecznie zielone, widlasto rozgałęzione drzewo, osiągające wysokość do 10 m[7][6]. Liczne i grube korzenie przybyszowe. Pień jasnoszary, pokryty pierścieniami blizn poliściowych.
- Liście
- Długie (80 do 180 cm, rzadko do 3 m[6], mieczowate, bardzo twarde, ułożone na końcach pędów w śrubowato skręconych rzędach, z kolcami na brzegach i na spodzie nerwu głównego.
- Kwiaty
- Kwiaty męskie i żeńskie wyrastają na różnych roślinach, kwiatostany męskie o długości do 60 cm, z jasnymi podsadkami z białymi kłosami, mocno pachnące; żeńskie kuliste około 5 cm średnicy, osłonięte listkami okrywowymi.
- Owoce
- Okrągławe, przypominające ananasy, drewniejące synkarpium, o średnicy do 25 cm, dojrzałe w kolorze pomarańczowym, złożone z kilkudziesięciu grup owoców, każda grupa zawiera 5-11 pojedynczych pestkowców.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- Uprawiany ze względu na owoce, na wyspach Polinezji stanowił główne źródło pożywienia[6]. Istnieje wiele odmian uprawnych.
- Liście wykorzystywane do pokrywania domostw, stąd nazwa łacińska, do wyplatania mat, kapeluszy, w przeszłości również odzieży, żagli itd.[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-04-21] (ang.).
- ↑ a b Pandanus tectorius. W: The Plant List [on-line]. [dostęp 2013-04-21].
- ↑ Pandanus tectorius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ a b c Jolanta i Karol Węglarscy: Rośliny dalekiej Azji. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2006, s. 88. ISBN 83-60247-27-7.
- ↑ a b c d Jens G. Rohwer: Atlas roślin tropikalnych. Wyd. 1. Warszawa: Horyzont, 2002, s. 52. ISBN 83-7311-378-9.
- ↑ a b Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. Portland: Timber Press, 2008, s. 307. ISBN 978-0-88192-585-2.
Uprawa[edytuj | edytuj kod]
W uprawie roślina rozmnażana tylko wegetatywnie, gdyż rozmnożona z nasion wraca do dzikich form drobnoowocowych.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jens G. Rohwer , Atlas roślin tropikalnych, Małgorzata Świdzińska (tłum.), Warszawa: HORYZONT, 2002, ISBN 83-7311-378-9, OCLC 68634821 .
- Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. Portland: Timber Press, 2008. ISBN 978-0-88192-585-2.
- Jolanta i Karol Węglarscy: Rośliny dalekiej Azji. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2006. ISBN 83-60247-27-7..
Identyfikatory zewnętrzne: