Pandan połaciowy
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
 |
||
| Systematyka[1] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Klad | rośliny naczyniowe | |
| Klad | Euphyllophyta | |
| Klad | rośliny nasienne | |
| Klasa | okrytonasienne | |
| Klad | jednoliścienne | |
| Rząd | pandanowce | |
| Rodzina | pandanowate | |
| Rodzaj | pandan | |
| Gatunek | pandan połaciowy | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Pandanus tectorius Parkinson ex Du Roi Naturforscher (Halle) 4: 250 1774.[2] |
||
| Synonimy | ||
|
||
Pandan połaciowy[3], pochutnik pachnący[4] (Pandanus tectorius) – gatunek roślin z rodziny pandanowatych (Pandanaceae). Pochodzenie: wybrzeża morskie Oceanu Indyjskiego i Spokojnego[3]. Strefy mrozoodporności: 10-11[5]. Rośnie na stanowiskach podmokłych i bagiennych.
Spis treści
Morfologia[edytuj]
- Pokrój
- Niewielkie, wiecznie zielone, widlasto rozgałęzione drzewo, osiągające wysokość do 10 m[5][4]. Liczne i grube korzenie przybyszowe. Pień jasnoszary, pokryty pierścieniami blizn poliściowych.
- Liście
- Długie (80 do 180 cm, rzadko do 3 m[4], mieczowate, bardzo twarde, ułożone na końcach pędów w śrubowato skręconych rzędach, z kolcami na brzegach i na spodzie nerwu głównego.
- Kwiaty
- Kwiaty męskie i żeńskie wyrastają na różnych roślinach, kwiatostany męskie o długości do 60 cm, z jasnymi podsadkami z białymi kłosami, mocno pachnące; żeńskie kuliste około 5 cm średnicy, osłonięte listkami okrywowymi.
- Owoce
- Okrągławe, przypominające ananasy, drewniejące synkarpium, o średnicy do 25 cm, dojrzałe w kolorze pomarańczowym, złożone z kilkudziesięciu grup owoców, każda grupa zawiera 5-11 pojedynczych pestkowców.
Zastosowanie[edytuj]
- Uprawiany ze względu na owoce, na wyspach Polinezji stanowił główne źródło pożywienia[4]. Istnieje wiele odmian uprawnych.
- Liście wykorzystywane do pokrywania domostw, stąd nazwa łacińska, do wyplatania mat, kapeluszy, w przeszłości również odzieży, żagli itd.[3]
Przypisy
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2013-04-21].
- ↑ a b Pandanus tectorius. W: The Plant List [on-line]. [dostęp 2013-04-21].
- ↑ a b c Jolanta i Karol Węglarscy: Rośliny dalekiej Azji. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2006, s. 88. ISBN 83-60247-27-7.
- ↑ a b c d Jens G. Rohwer: Atlas roślin tropikalnych. Wyd. 1. Warszawa: Horyzont, 2002, s. 52. ISBN 83-7311-378-9.
- ↑ a b Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. Portland: Timber Press, 2008, s. 307. ISBN 978-0-88192-585-2.
Uprawa[edytuj]
W uprawie roślina rozmnażana tylko wegetatywnie, gdyż rozmnożona z nasion wraca do dzikich form drobnoowocowych.
Bibliografia[edytuj]
- Rohwer, Jens: Atlas roślin tropikalnych, HORYZONT, Warszawa 2002, ISBN 83-7311-378-9
- Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. Portland: Timber Press, 2008. ISBN 978-0-88192-585-2.
- Jolanta i Karol Węglarscy: Rośliny dalekiej Azji. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2006. ISBN 83-60247-27-7..
