Przejdź do zawartości

Parafia św. Urszuli Ledóchowskiej w Radomiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Świętej Urszuli Ledóchowskiej
Państwo

 Polska

Siedziba

Radom

Adres

ul. Szczecińska 83,
26-600 Radom

Data powołania

1983

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

radomska

Dekanat

Radom-Centrum

Kościół

św. Urszuli Ledóchowskiej

Proboszcz

ks. kan. Roman Majchrzyk

Wezwanie

św. Urszuli Ledóchowskiej

Wspomnienie liturgiczne

29 maja

Położenie na mapie Radomia
Mapa konturowa Radomia, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Urszuli Ledóchowskiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Urszuli Ledóchowskiej”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Urszuli Ledóchowskiej”
Ziemia51°23′31″N 21°10′51″E/51,391944 21,180833
Strona internetowa

Parafia pw. Świętej Urszuli Ledóchowskiej w Radomiuparafia rzymskokatolicka usytuowana w Radomiu. Należy do dekanatu Radom-Centrum, który należy z kolei do diecezji radomskiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
  • Placówka duszpasterska dla os. Dzierzków w Radomiu powstała z inicjatywy bp. Edwarda Materskiego, który 15 sierpnia 1983 sprawował pierwszą mszę św. na placu budowy kościoła. W tym czasie oddano do użytku tymczasową drewnianą kaplicę, która została poświęcona w listopadzie 1983. Parafia została erygowana przez bp. Edwarda Materskiego 20 października 1989. Pierwszym duszpasterzem był ks. Wiesław Ozdoba. Kościół został zbudowany wg projektu arch. Zbigniewa Koczonia (nawa główna), Pawła Wiśniewskiego i Władysława Gierady (nawy boczne i wieża) w latach 1984–1993 staraniem ks. Wiesława Ozdoby i ks. Grzegorza Senderskiego. Nawa główna została poświęcona w marcu 1989 przez bp. Edwarda Materskiego. Wmurowania kamienia węgielnego i poświęcenia fundamentów naw bocznych dokonał 27 października 1991 bp Marian Zimałek. Boczne nawy, wieża i dzwony zostały poświęcone 10 października 1993 przez bp. Edwarda Materskiego. Konsekracji świątyni dokonał bp Edward Materski 1 października 2000. Kościół jest trzynawowy, murowany z cegły czerwonej, tynkowany, ściany boczne łamane. Wystrój wnętrza był urządzany od 1994. Powstał dzięki zamysłowi teologiczno-liturgicznemu ks. Grzegorza Senderskiego i dzięki projektowi Stanisława i Bożeny Gieradów. W lipcu 2014 wnętrze świątyni uległo zniszczeniu w wyniku pożaru. Kościół został w tym samym roku gruntownie wyremontowany staraniem ks. Romana Majchrzyka oraz parafian. Od 1992 posługę przy parafii prowadzą siostry urszulanki Serca Jezusa Konającego.

Terytorium

[edytuj | edytuj kod]

Do parafii należą wierni z Radomia mieszkający przy ulicach: Białostocka, Długojowska, Janowiecka, Kaszubska, Kochanowskiego, Komunalna, Lotnicza, Nałęczowska, Odroczenia, Okrzei, Piotrkowska, Pomorska, Puławska, Smolna, Szczecińska, Średnia, Zwoleńska[1].

Proboszczowie

[edytuj | edytuj kod]
  • 1983 - 1989 - ks. Wiesław Ozdoba
  • 1989 - 2006 - ks. prał. Grzegorz Senderski
  • 2006 - 2009 - ks. kan. Zenon Kicior
  • 2009 - nadal - ks. kan. Roman Majchrzyk

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]