Przejdź do zawartości

Parafia Ewangelicko-Metodystyczna w Koszalinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Ewangelicko-Metodystyczna w Koszalinie
Ilustracja
Państwo

 Polska

Siedziba

Koszalin

Adres

75-502 Koszalin, ul. Piłsudskiego 37

Data powołania

(1920) / 1946

Wyznanie

Metodyzm

Kościół

Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w RP

Okręg

zachodni

Kaplica

Kaplica Zmartwychwstania Pańskiego w Koszalinie

Proboszcz

ks. Sebastian Bestrzyński

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia Ewangelicko-Metodystyczna w Koszalinie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia Ewangelicko-Metodystyczna w Koszalinie”
Położenie na mapie Koszalina
Mapa konturowa Koszalina, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Ewangelicko-Metodystyczna w Koszalinie”
Ziemia54°11′35,45″N 16°11′52,22″E/54,193181 16,197839
Strona internetowa

Parafia Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Koszalinie – parafia ewangelicko-metodystyczna działająca w Koszalinie, należąca do okręgu zachodniego Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w RP.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Niemieccy metodyści w Koszalinie

[edytuj | edytuj kod]

Działalność metodystyczną w Koszalinie zapoczątkował w roku 1864 kaznodzieja Herman Ficke z Episkopalnego Kościoła Metodystycznego (niem. Bischöfliche Methodistische Kirche) z Kołobrzegu. Organizował on domowe grupy modlitewno-biblijne dzięki czemu pierwszy pełnoprawny koszaliński metodysta publiczne wyznanie wiary złożył w roku 1870[1].

Przez następne dziesięciolecia grupa stopniowo się powiększała, a także kilkukrotnie zmieniała miejsca spotkań i nabożeństw. W roku 1910 powstał pomysł budowy własnego kościoła jednak grupa metodystów była zbyt mała. W roku 1920 powstała w pełni samodzielna parafia i koszalińscy metodyści przestali podlegać pod parafię kołobrzeską[1].

Nastąpił wówczas dynamiczny rozwój parafii dzięki czemu 13 kwietnia 1931 roku koszalińska parafia zakupiła działkę przy alei Rogzower (obecnie Zwycięstwa 127). Budowę kościółka rozpoczęto 6 lipca 1931 roku, a 20 lipca wmurowano kamień węgielny. 29 listopada ks. A. Ohlirich ze Szczecina poświęcił koszalińską świątynię, której nadano nazwę Christuskirche (kościół Chrystusa). Pomimo okresu II wojny światowej parafia metodystyczna funkcjonowała w miarę spokojnie do 1945 roku[1].

Polscy metodyści w Koszalinie

[edytuj | edytuj kod]

3 lipca 1945 roku kościółek został przekazany ks. Wincentemu Adamskiemu, przedstawicielowi polskiego Kościoła Metodystycznego. 1 lipca 1954 roku Urząd do spraw Wyznań odebrał metodystom kościół przy ulicy Zwycięstwa i przekazał go Zjednoczonemu Kościołowi Ewangelicznemu skupiającemu wspólnoty ewangelikalne[1].

Dopiero w 1971 roku władze pozwoliły metodystom użytkować ich dawną świątynię wspólnie z urzędującym tu zborem ZKE. Metodystom została im przyzna tylko jedna trzecia powierzchni kościoła. Sytuacja ta utrzymała się do końca roku 2005[1]. Na skutek planów budowy śródmiejskiej obwodnicy kościół zburzono na początku grudnia 2005. Uroczyste pożegnanie świątyni odbyło się 1 października 2005. Natomiast koszalińska parafia metodystyczna w wyniku porozumienia zawartego z władzami miasta przeprowadziła się do obiektu przy ulicy Piłsudskiego[1].

W 2010 roku parafia w Koszalinie liczyła około 50 wiernych[1].

Lista proboszczów

[edytuj | edytuj kod]

Episkopalny Kościół Metodystyczny (Bischöfliche Methodistische Kirche)

[edytuj | edytuj kod]
  • 1920–1921 – ks. Willy Ostermeyer
  • 1921–1924 – ks. Erich Jakubke
  • 1924–1929 – ks. Eugen Petrikowsky
  • 1929–1933 – ks. Paulus Balles
  • 1933–1939 – ks. Wilhelm K. Schneck
  • 1939–1945 – ks. E. Karl Schmid

Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w RP

[edytuj | edytuj kod]
  • 1945–1947 – ks. Wincenty Adamski
  • 1947–1949 – ks. Janusz Szczęsny-Ostrowski
  • 1950–1955 – ks. Wincenty Adamski
  • 1957–1981 – ks. Mieczysław Ostrowski
  • 1985–1988 – ks. Jerzy Polak
  • 1988–1989 – ks. Waldemar Tański
  • 1989–1990 – ks. Waldemar Eggert
  • 2004–2008 – ks. Sławomir Rodaszyński
  • ?–2016 – ks. Sebastian Niedźwiedziński
  • od 2016 – ks. Sebastian Bestrzyński

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Piotr Polechoński: Historia przedwojennego protestanckiego kościółka. gk24.pl, 2011-10-08. [dostęp 2020-03-29].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]