Park Dolny w Szczawnicy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Dolny w Szczawnicy
Ilustracja
Staw i altana widokowa
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szczawnica

Data założenia

1861–1868

Położenie na mapie Szczawnicy
Mapa konturowa Szczawnicy, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, Park Dolny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, Park Dolny”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, Park Dolny”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, Park Dolny”
Położenie na mapie gminy Szczawnica
Mapa konturowa gminy Szczawnica, po lewej znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, Park Dolny”
Ziemia49°25′40″N 20°28′37″E/49,427778 20,476944

Park Dolny w Szczawnicy – park w centrum Szczawnicy po północnej stronie ulicy Głównej, u podnóża góry Bryjarki, ograniczony ulicami: Park Dolny i Aleją Parkową, graniczący z dzielnicą Szczawnicy Miedziusie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Park został utworzony w latach 1861–1868. Jego powstanie związane było z planami zagospodarowania znajdujących się tu źródeł: „Szymona”, „Anieli” i „Heleny”. Józef Szalay wydzierżawił 20 stycznia 1860 roku na okres 50 lat 17,5 morgi gruntu Spółce Zdrojowisk Krajowych, pod warunkiem założenia przez nią Zakładu Kąpielowego. Już w 1860 roku wybudowano szereg drewnianych obiektów, a źródła ujęto w kamienne cembrowiny. Po wygaśnięciu umowy dzierżawy w 1910 roku Dolny Zakład stał się własnością Adama Stadnickiego.

W 1889 roku uruchomiono Zakład Wodoleczniczy dra Józefa Kołączkowskiego na Miedziusiu, zwany „Hydropatią”, obecnie willa Maria.

W 2012 roku przeprowadzono generalną rewitalizację parku.

Obiekty[edytuj | edytuj kod]

Do ważniejszych obiektów na terenie parku należą:

  • „Hydropatia”, obecnie willa „Maria”
  • pensjonat „Pod Mickiewiczem”, obecnie „Chemik” (w latach 1964–1995 należący do Krakowskich Zakładów Sodowych, obecnie w rękach prywatnych)
  • zdrój „Wanda”
  • kaplica Matki Bożej Częstochowskiej
  • willa „Szwajcarka Dolna”, powstała w latach 70. XIX wieku
  • willa „Leonówka” z lat 1866–1870
  • „Klub Kuracjusza” (później zwany „Zaciszem”, obecnie – restauracja „Alt”)
  • sztuczna grota z 1890 roku sławiąca Mikołaja Zyblikiewicza z medalionem przedstawiającym jego profil autorstwa Józefa Hakowskiego
  • pensjonat „Marta” z 1876 roku.

W centralnej części parku znajduje się oczko wodne oraz altana.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Barbara Alina Węglarz: Spacerkiem po starej Szczawnicy i Rusi Szlachtowskiej. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2011, s. 93–111. ISBN 978-83-62460-17-5.