Parpagliola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Parpagliola – na początku XVI w. bilonowa, na przełomie XVI i XVII w. miedziana moneta bita w północnych Włoszech, m.in. w Asti, Monferrato, Mediolanie, Messerano i Passerano[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 223, ISBN 83-01-09710-8.