Partia Wolności i Sprawiedliwości (Serbia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Partia Wolności i Sprawiedliwości
Państwo

 Serbia

Lider

Dragan Đilas

Data założenia

2019

Adres siedziby

Belgrad

Ideologia polityczna

socjaldemokracja

Partia Wolności i Sprawiedliwości[1] (serb. Stranka slobode i pravde / Странка слободе и правде, SSP) – serbska partia polityczna o profilu socjaldemokratycznym[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Partia na bazie ugrupowania Zelena ekološka partija, które w 2019 przyjęło nową nazwę, a na swojego lidera wybrało byłego burmistrza Belgradu Dragana Đilasa[3]. Wśród liderów nowej formacji znaleźli się także Marinika Tepić i Borko Stefanović, do SSP dołączyła również formacja Levica Srbije[4]. Za jedną z głównych kwestii partia uznała przedstawienie propozycji dotyczącej statusu Kosowa[4].

W 2018 SSP współtworzyła porozumienie ugrupowań opozycyjnych nazwane Sojusz dla Serbii[5]; koalicja ta zbojkotowała wybory parlamentarne w 2020, uznając je za niedemokratyczne[6]. W tym samym roku partia dołączyła do nowej koalicji UOPS zrzeszającej stronnictwa sprzeciwiające się polityce Aleksandara Vučicia[7], która to koalicja została rozwiązana po kilku miesiącach. W listopadzie 2021 doszło do utworzenia kolejnego bloku opozycyjnego z udziałem Partii Wolności i Sprawiedliwości (a także m.in. Partii Demokratycznej i Partii Ludowej) celem wspólnego udziału w 2022 w wyborach prezydenckich i parlamentarnych[8]. Sojusz przyjął nazwę Zjednoczeni dla Zwycięstwa Serbii, pierwsze miejsce na liście wyborczej do parlamentu otrzymała należąca do SSP Marinika Tepić[9]. Koalicja uzyskała około 14% głosów[10], do parlamentu weszło kilkunastu kandydatów rekomendowanych przez SSP (w tym kilku należących do koalicyjnych ruchów politycznych, np. PSG).

W kolejnych wyborach w 2023 partia współtworzyła koalicję Serbia przeciw Przemocy[11], która dostała niespełna 27% głosów i 65 mandatów[12][13] (kilkanaście z nich przypadło osobom startującym pod szyldem SSP).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Konrad Pawłowski: Serbia: referendum w sprawie reformy sądownictwa i prokuratury – kontekst polityczny (cz. II). ies.lublin.pl, 31 stycznia 2022. [dostęp 2022-03-04].
  2. Marija Stojanović: Evropski socijalisti žele „jaku” socijaldemokratsku opciju u Srbiji. danas.rs, 25 maja 2021. [dostęp 2022-03-04]. (serb.).
  3. Miloš. D. Miljković: Zelena ekološka partija menja ime u Stranka slobode i pravde, Đilas predsednik. danas.rs, 11 marca 2019. [dostęp 2022-03-04]. (serb.).
  4. a b Formirana Stranka slobode i pravde. danas.rs, 19 kwietnia 2019. [dostęp 2022-03-04]. (serb.).
  5. U Beogradu i zvanično formiran Savez za Srbiju. n1info.com, 2 września 2018. [dostęp 2022-03-04]. (serb.).
  6. Serbian Elections: In Extraordinary Circumstances, Ruling Party Looks to Solidify its Grip on Power. europeelects.eu, 18 czerwca 2020. [dostęp 2022-03-04]. (ang.).
  7. Formirana Udružena opozicija Srbije, cilj smena bahatog režima. danas.rs, 10 sierpnia 2020. [dostęp 2022-03-04]. (serb.).
  8. Nataša Latković: SSP, DS, Narodna stranka i PSG postigli dogovor: Zajedno izlaze na izbore. nova.rs, 23 listopada 2021. [dostęp 2022-03-04]. (serb.).
  9. Nova: Marinika Tepić predvodi opozicionu listu, dogovoren i raspored kvota. n1info.com, 30 września 2021. [dostęp 2022-03-04]. (serb.).
  10. Serbia: National Assembly 2022. electionguide.org. [dostęp 2022-04-19]. (ang.).
  11. Objavljen spisak: Ko su sve kandidati za poslanike liste „Srbija protiv nasilja”?. danas.rs, 10 listopada 2023. [dostęp 2024-01-12]. (serb.).
  12. Serbia: National Assembly 2023. electionguide.org. [dostęp 2024-01-12]. (ang.).
  13. 51. седница Републичке изборне комисије. parlament.gov.rs, 12 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-12]. (serb.).