Pas transportowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pas zabezpieczający transport drzew pociągiem Rail Cargo Austria.

Pas transportowy (także: pas zabezpieczający, pas mocujący ładunek) – element używany do zabezpieczania ładunków podczas ich transportu. Rolą pasów transportowych jest przeciwdziałanie siłom działającym na ładunek w czasie jego przemieszczania[1]. Wpływają one na ograniczenie strat wynikających z przemieszczania się transportowanych ładunków. Pasy powinny być używane tylko wtedy, gdy nie są uszkodzone i posiadają czytelną etykietę. Przy doborze pasów należy zwrócić uwagę na ich długość, która musi być odpowiednia, aby prawidłowo zabezpieczyć ładunek.

Normalizacja[edytuj | edytuj kod]

Wymagania stawiane pasom transportowym w Unii Europejskiej reguluje Polska Norma PN-EN 12195-2, która ustala wymogi bezpieczeństwa dla pasów produkowanych z włókien syntetycznych. W Polsce obowiązuje od 2004 roku. Norma ta omawia:

  • Zasady obliczeń sił mocujących ładunek;
  • Budowę i wymagania wytrzymałościowe pasów mocujących ładunki;
  • Budowę i wymagania wytrzymałościowe odciągów łańcuchowych;
  • Budowę, zakończenie i wymagania wytrzymałościowe stalowych lin mocujących[2].

Materiały[edytuj | edytuj kod]

Kolor etykiety zależy od materiału z jakiego wykonana jest taśma. Różnią się one odpornością na działanie różnych substancji chemicznych oraz zakresem temperatur, w których mogą być używane. Materiały z jakich tworzy się pasy transportowe to m.in.:

Etykieta[edytuj | edytuj kod]

Najważniejsze dane podawane na etykiecie to m.in.:

  • Lashing capacity (LC) – zdolność mocowania, czyli dopuszczalne obciążenie. Jest to najwyższa siła, dla której pas może zostać użyty przy mocowaniu w układzie prostym, tj. od punktu do punktu, np. jako odciąg[4].
  • Standard hand force (SHF) – nominalna siła ręczna. Maksymalna siła, która może zostać użyta do napięcia napinacza ręcznego[5].
  • Standard tension force (STF) – nominalna siła napięcia. Siła z jaką ładunek zostanie dociśnięty do podłoża, jej wartość zależy od długości rączki napinacza, ilości zębów i średnicy wałka[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pasy transportowe – zabezpieczające, producent pasów. PAS-KAM. [dostęp 2015-05-15]. (pol.).
  2. Mocowanie ładunków cz.2 – Unijna norma PN-EN 12195. Poradnik Przewoźnika, 2013-08-09. [dostęp 2015-05-15]. (pol.).
  3. Bogumił Paszkiewicz: Elementy zabezpieczeń ładunków w transporcie – Pasy transportowe. Trans.info, 2011-05-31. [dostęp 2015-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
  4. mocowanie.pl – Interaktywny serwis mocowania ładunków. mocowanie.pl. [dostęp 2015-05-15]. (pol.).
  5. a b Marek Grzybowski: Podstawa to zrozumieć etykietę pasa transportowego!. Vika, 2014-07-12. [dostęp 2015-05-15]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marek Różycki: Vademecum mocowania ładunków w transporcie drogowym. Mikołów: Redakcja „Towary niebezpieczne”, 2008.