Pasjonał

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Passionale)

Pasjonał (łac.) Passionales – w hagiografii zbiór (również nieuporządkowany) tekstów hagiograficznych (pasji, żywotów i innych)[1]; księga liturgiczna, zawierająca teksty ewangelicznych opisów Męki Pańskiej, które odczytuje się w miejsce ewangelii w Niedzielę Palmową Męki Pańskiej oraz w liturgii Wielkiego Piątku. Teksty te zawarte są także w lekcjonarzu i ewangeliarzu.

W Niedzielę Palmową Męki Pańskiej odczytuje się jedną z trzech Ewangelii synoptycznych (św. Mateusza, św. Marka, św. Łukasza), w zależności od danego roku (cykl jest trzyletni, liczony od roku narodzenia Chrystusa). W Wielki Piątek odczytuje się Ewangelię Jana. W tekście zaznaczony jest podział na role poszczególnych osób: + - słowa Chrystusa, E - słowa Ewangelisty, I - słowa innych osób pojedynczych, T - słowa tłumu. Słowa Chrystusa Pana zasadniczo odczytuje kapłan, zaś pozostałe role można powierzyć świeckim (lektorom, ministrantom Słowa Bożego, chórzystom).

Określenie „Pasjonał” używane jest jako tytuł zbiorów np. Złota legenda, a na skutek ewolucji gatunku jest współcześnie synonimem legendarza[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 614. ISBN 978-83-7318-736-8.