Patagosmilus
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Patagosmilus | ||
| Gatunki | |||
| |||
Patagosmilus – rodzaj torbacza z rodziny Thylacosmilidae żyjącego w środkowym miocenie na terenach Ameryki Południowej. Podobnie jak pozostali przedstawiciele tej rodziny, Thylacosmilus atrox i Anachlysictis gracilis, cechował się olbrzymimi kłami w szczęce, które upodabniały go do kotów szablozębnych. Ogólna morfologia Patagosmilus sugeruje, że był on anatomicznie mniej wyspecjalizowany niż Thylacosmilus, morfologia zębów sugeruje jednak, że prawdopodobnie był bliżej spokrewniony z nim, niż z Anachlysictis. Gatunkiem typowym rodzaju Patagosmilus jest P. goini, opisany w 2010 roku przez Forasiepi i Carliniego w oparciu o szczątki jednego osobnika odkryte w datowanych na środkowy miocen osadach na zachodnim brzegu Río Chico w prowincji Río Negro w argentyńskiej Patagonii. Jest to pierwszy przedstawiciel Thylacosmilidae, którego pozostałości odnaleziono w Patagonii[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Analía M. Forasiepi, Alfredo A. Carlini. A new thylacosmilid (Mammalia, Metatheria, Sparassodonta) from the Miocene of Patagonia. „Zootaxa”. 2552, s. 55–68, 2010. (ang.).