Paweł Pietrasieński
Państwo działania | |
---|---|
Doktor habilitowany nauk ekonomicznych | |
Specjalność: marketing | |
Alma Mater | |
Doktorat |
28 czerwca 2004 – nauki o zarządzaniu |
Habilitacja |
30 czerwca 2016 – nauki o zarządzaniu |
Wykładowca, dyplomata | |
Jednostka |
Katedra Rynku, Marketingu i Jakości Kolegium Zarządzania i Finansów SGH |
Stanowisko |
profesor nadzwyczajny |
Okres zatrudn. |
od 1995 |
p.o. konsula generalnego RP w Chicago | |
Okres spraw. |
2007 |
Poprzednik | |
Następca |
Paweł Pietrasieński – polski ekonomista, doktor habilitowany nauki o zarządzaniu, wykładowca Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, dyplomata.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Paweł Pietrasieński w 1994 został absolwentem ekonomiki obrotu towarowego i usług w Katedrze Zarządzania Przedsiębiorstwem Wydziału Handlu Wewnętrznego Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie na podstawie pracy magisterskiej Polityka komunikacyjna przedsiębiorstw branży zegarmistrzowskiej napisanej pod kierunkiem Jacka Chwałka. W 1996 ukończył w SGH studia podyplomowe w zakresie pedagogiki szkoły wyższej. W 2004 uzyskał doktorat nauk ekonomicznych w zakresie nauk o zarządzaniu w Kolegium Zarządzania i Finansów SGH, przedstawiając dysertację Wpływ internacjonalizacji działalności przedsiębiorstw na standaryzację i indywidualizację strategii marketingowych (promotor: Ireneusz Rutkowski). W 2016 tamże habilitował się na podstawie pracy Aktywizowanie internacjonalizacji przedsiębiorstw – dobre praktyki rządów; strategie wsparcia w Dolinie Krzemowej[1].
Jego zainteresowania naukowe obejmują internacjonalizację działalności przedsiębiorstw, metody wchodzenia przedsiębiorstw na rynki zagraniczne, sposoby wspierania przez państwa procesów internacjonalizacji małych i średnich firm; wielofazowe programy akceleracyjne, światowe ekosystemy innowacji[2].
Od 1995 związany zawodowo z Katedrą Rynku i Marketingu (obecnie Katedrą Rynku, Marketingu i Jakości) Kolegium Zarządzania i Finansów SGH, od 2004 jako adiunkt, obecnie profesor nadzwyczajny. W latach 1996–2000 był kierownikiem Wydziału Promocji Konsulatu Generalnego RP w Chicago, zaś od 2005 do 2009 zastępcą konsula generalnego tamże, w tym w 2007 jako pełniący obowiązki kierownika placówki. W latach 2009–2011 polski przedstawiciel w Komitecie Zarządzania Publicznego (Public Governance Committee) Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju w Paryżu oraz członek substytucyjny Rady Gubernatorów Europejskiego Instytutu Administracji Publicznej w Maastricht. Od 2011 do 2016 w stopniu radcy-ministra kierował Wydziałem Promocji Handlu i Inwestycji Ambasady RP w Waszyngtonie. Od 2013 członek Komitetu Redakcyjnego „Polish Journal of Management Studies”[3].
Żonaty z Ewą Pietrasieńską[4].
Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- 2009 – dyplom za wpieranie polsko-amerykańskiej współpracy naukowo-akademickiej przyznany przez Northeastern Illinois University (NEIU) w Chicago
- 2009 – członek Rady Doradczej ds. Programów Międzynarodowych NEIU
- 2014 – medal „Zasłużony dla eksportu”, przyznany przez Stowarzyszenie Eksporterów Polskich za szczególne zasługi dla promocji polskiego eksportu na rynku amerykańskim
- 2015 – laureat honorowej nagrody dla lidera biznesu międzynarodowego (Outstanding International Business Leadership Honoree) przyznawanej przez Międzynarodowy Komitet Miast Siostrzanych Chicago
- 2015 – odznaka Honorowa za Zasługi dla Rozwoju Gospodarki RP nadana przez Ministra Gospodarki
Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]
- Międzynarodowe strategie marketingowe, Warszawa : Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2005.
- Aktywizowanie internacjonalizacji przedsiębiorstw : dobre praktyki rządów, strategie wsparcia w Dolinie Krzemowej, Warszawa : Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2014.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dr hab. Paweł Pietrasieński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-04-02] .
- ↑ Paweł Pietrasieński [online], kolegia.sgh.waw.pl [dostęp 2020-04-01] .
- ↑ Autoreferat. Opis dorobku i osiągnięć w pracy naukowo-badawczej, sgh.waw.pl, Warszawa 2015 [dostęp 2020-04-01] .
- ↑ Diplomatic List [online], state.gov, 2016, s. 83 [dostęp 2020-04-01] (ang.).