Pazmany PL-1
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Pazmany Aircraft Co. |
| Typ |
samolot szkolny |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
23 marzec 1962 |
| Liczba egz. |
ok. 360 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
Continental C-90-12-F |
| Moc |
90 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
8,53 m |
| Wydłużenie |
6,7 |
| Długość |
5,57 m |
| Wysokość |
2,64 m |
| Powierzchnia nośna |
10,8 m² |
| Masa | |
| Własna |
363 kg |
| Startowa |
602 kg |
| Zapas paliwa |
94 l |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
193 km/h |
| Prędkość przelotowa |
185 km/h |
| Prędkość minimalna |
82 km/h |
| Prędkość dopuszczalna |
330 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
5 m/s |
| Zasięg |
965 km |
| Rozbieg |
168 m |
| Dobieg |
54 m |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone, Republika Chińska | |
Pazmany PL-1 – amerykański lekki samolot szkolny.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W wytwórni lotniczej Pazmany Aircraft Co. na początku lat 60. XX w. opracowano projekt lekkiego samolotu do zastosowań amatorskich. Maszyna została zaprojektowana przez Johna Greena i Keitha Fowlera. Prototyp oblatano 23 marca 1962 r. Wśród oblatywaczy znalazł się astronauta Richard Gordon.
Aerospace Industrial Development Corporation (AIDC) zakupiły licencję i podjęły produkcję samolotu. AIDC zbudowała 58 samolotów oznaczonych jako PL-1B dla Sił Powietrznych Republiki Chińskiej. Ponadto plany maszyny udostępniano konstruktorom-amatatorom, którzy zbudowali ok. 300 egzemplarzy tego samolotu. Na bazie PL-1 opracowano wersję rozwojową mającą niezmienione wymiary ale uproszczoną konstrukcję dostosowaną do amatorskiej budowy.
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Dwumiejscowy, jednosilnikowy samolot szkolny w układzie dolnopłatu o konstrukcji metalowej. Kadłub o konstrukcji półskorupowej z kabiną mieszczącą dwa miejsca obok siebie. Osłona kabiny odsuwana od tyłu. Usterzenie krzyżowe, z płytowym statecznikiem poziomym. Skrzydło niedzielone o konstrukcji jednodźwigarowej, wyposażone w klapy i lotki bezszczelinowe. Na końcówkach płata umieszczono zbiorniki paliwa o łącznej pojemności 94 litrów. Podwozie stałe, trójpunktowe z kołem przednim. Wyposażone w amortyzację olejowo-pneumatyczną i hamulce tarczowe. Prototyp był napędzany silnikiem w układzie bokser Continental C-90-12-F o mocy 50 KM. Egzemplarze seryjne dostosowano do zainstalowana jednostek napędowych o mocy do 135-150 KM.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Pazmany Pl-1, PL-2. „Skrzydlata Polska”. 20/1970, 17 maj 1970. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.