Pedro José Pidal

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Markiz Pidal portret autorstwa Dioskurosa Puebla z 1877 roku namalowany do Kongresu Deputowanych

Pedro José Pidal (ur. 25 listopada 1799, Villaviciosa, zm. 28 grudnia 1865 Madryt) - I markiz de Pidal, polityk, mediewista, historyk, krytyk literacki i hiszpański dyplomata.

Pedro Pidal pełnił ważne funkcje polityczne za panowania Izabeli II Hiszpańskiej; był ministrem stanu w latach 1848-1849. Był autorem kilku prac historycznych[1]. Był kolekcjonerem i bibliofilem. Pozostawił po sobie dużą bibliotekę, która zawierała m.in. rękopis Poemat o Cydzie. W swoich zbiorach miał ponadto ok. 130 innych druków, ponad pięćdziesiąt obrazów o tematyce religijnej, batalistycznej i pejzaży m.in. El Greca, Palominio, Francisco de Zurbarán i kopie prac Diego Velázqueza[2].

Twórczość[3][edytuj | edytuj kod]

  • Ocios de mi edad juvenil, Oviedo, 1818.
  • Edición del Cancionero de Baena (1851)
  • Colección de poesías castellanas anteriores al siglo XV (1841)
  • Historia de las alteraciones de Aragón en el reinado de Felipe II (1862-1863)
  • Estudios literarios (1890-1896), 2 vols.

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Ricardo Navas Ruiz, El Romanticismo español, Madrid: Cátedra, 1982 (3.ª ed.).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Results for 'au:Pidal, Marques de.' [WorldCat.org] [online], www.worldcat.org [dostęp 2017-11-19] (ang.).
  2. ↑ Notka o jego kolekcji
  3. ↑ Resultados de búsqueda - Biblioteca Digital Hispánica (BDH) [online], bdh.bne.es [dostęp 2017-11-19] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pedro_José_Pidal&oldid=65395516”