Pedro Pineda

Pedro Pineda

Pełne imię i nazwisko	Pedro Pineda Deras
Data i miejsce urodzenia	30 listopada 1971 Nezahualcóyotl
Wzrost	178 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1990 Halcones de Neza 1990–1991 Guadalajara 1991–1992 A.C. Milan
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1991–1992 → Guadalajara (wyp.) 18 (2) 1992–1997 Club América 43 (11) 1995–1996 → Toros Neza (wyp.) 30 (14) 1997–1998 Necaxa 47 (23) 1999 Atlante 17 (13) 1999 Monterrey 15 (11) 2000 Cruz Azul 9 (1) 2000–2001 Pachuca 34 (15) 2001 La Piedad 9 (6) 2002 Atlante 11 (3) 2003–2004 Puebla 0 (0) W sumie: 233 (99)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1991 Meksyk U-20 4 (4) 1992 Meksyk U-23 3 (0) W sumie: 7 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2006–2009 Lerma

Pedro Pineda Deras (ur. 30 listopada 1971 w Nezahualcóyotl) – meksykański piłkarz występujący na pozycji napastnika, w późniejszym czasie trener.

Kariera klubowa

Pineda pochodzi z miasta Nezahualcóyotl i rozpoczynał grę w piłkę w tamtejszych amatorskich zespołach. Jako dziewiętnastolatek rozpoczął treningi w trzecioligowym Halcones de Neza, gdzie dzięki udanym występom zaczął być powoływany do juniorskich reprezentacji, a po kilku miesiącach przeszedł do jednego z najbardziej utytułowanych klubów w kraju, Chivas de Guadalajara. Jeszcze przed debiutem w najwyższej klasie rozgrywkowej potwierdził opinię sporego talentu, notując świetne spotkania w młodzieżowej kadrze narodowej, dzięki czemu w 1991 roku wyjechał do Włoch, podpisując pięcioletni kontrakt z A.C. Milan. Tam przez kilkanaście tygodni trenował z pierwszą drużyną, w której występowali wówczas piłkarze tacy jak Frank Rijkaard, Roberto Donadoni czy Marco van Basten, lecz z powodu ogromnej konkurencji w linii ataku szybko powrócił do ojczyzny, na zasadzie wypożyczenia po raz drugi zostając piłkarzem Chivas. W meksykańskiej Primera División zadebiutował za kadencji szkoleniowca Jesúsa Bracamontesa, 18 grudnia 1991 w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Universidadem de Guadalajara i w tym samym meczu strzelił także premierowego gola w pierwszej lidze, strzałem z rzutu karnego.

Latem 1992 Pineda został wykupiony z Milanu przez drużynę, której kibicował w dzieciństwie; Club América z siedzibą w stołecznym mieście Meksyk. W 1992 roku triumfował z nią w najbardziej prestiżowych rozgrywkach kontynentu, Pucharze Mistrzów CONCACAF, jednak przez następne trzy lata pozostawał jedynie rezerwowym ekipy i na ligowych boiskach pojawiał się sporadycznie. W lipcu 1995 udał się na wypożyczenie do swojego rodzinnego miasta, gdzie podpisał umowę z Toros Neza, gdzie od razu został kluczowym piłkarzem zespołu i w sezonie 1995/1996 zdobył czternaście bramek, będąc najskuteczniejszym piłkarzem klubu i plasując się w czołówce najlepszych strzelców ligi. Po zakończeniu rozgrywek otrzymał od Toros ofertę permanentnego transferu, lecz pokłócony z zarządem drużyny wolał wrócić do Amériki, gdzie ponownie pozostawał jedynie rezerwowym.

W połowie 1997 roku Pineda został piłkarzem innego zespołu ze stolicy, Club Necaxa, w którym początkowo pełnił rolę rezerwowego, lecz już po upływie pół roku został najlepszym strzelcem i kluczowym piłkarzem ekipy. Podczas wiosennego sezonu Verano 1998 miał ogromny wkład w wywalczenie przez klub wicemistrzostwa kraju, a sześć miesięcy później, w jesiennych rozgrywkach Invierno 1998, osiągnął jedyny w karierze tytuł mistrza Meksyku. Bezpośrednio po tym sukcesie podpisał umowę z rywalem Necaxy zza miedzy, Atlante FC, gdzie kontynuował strzelecką passę, podobnie jak w kolejny klubie, którego barwy reprezentował – CF Monterrey. Nie potrafił jednak nawiązać do osiągnięć odnoszonych w Necaxie, przez co w styczniu 2000 powrócił do miasta Meksyk, podpisując kontrakt z Cruz Azul, lecz tam przez pół roku rzadko pojawiał się na ligowych boiskach w wyjściowej jedenastce i tylko raz wpisał się na listę strzelców.

Latem 2000 Pineda zasilił prowadzoną przez trenera Javiera Aguirre drużynę CF Pachuca, z którą w wiosennym sezonie Verano 2001 zdobył wicemistrzostwo Meksyku, będąc najlepszym strzelcem zespołu z ośmioma bramkami na koncie. Po roku spędzonym w Pachuce podpisał umowę z beniaminkiem najwyższej klasy rozgrywkowej, CF La Piedad, którego barwy reprezentował przez sześć miesięcy, po czym z powodu różnicy zdań z zarządem klubu powrócił do stołecznego Atlante FC. W lipcu 2003, po roku bezrobocia, jako wolny piłkarz przeszedł do zespołu Puebla FC, aby zdobyć swoją setną bramkę w lidze meksykańskiej, lecz ostatecznie popadł w konflikt z trenerem Mario Carrillo i nie wystąpił w żadnym meczu. Profesjonalną karierę piłkarską zakończył w wieku 33 lat, w powszechnej opinii nie wykorzystując pełni swojego talentu. Po zakończeniu kariery ukończył kurs trenerski i przez trzy lata prowadził czwartoligowy Club Deportivo Lerma, a później pracował jako dyrektor Narodowego Instytutu Sportu w mieście Texcoco.

Kariera reprezentacyjna

W 1991 roku Pineda został powołany przez selekcjonera Alfonso Portugala do reprezentacji Meksyku U-20 na Młodzieżowe Mistrzostwa Świata w Portugalii. Tam był podstawowym piłkarzem swojej drużyny, występując we wszystkich spotkaniach od pierwszej do ostatniej minuty i strzelił cztery gole; w fazie grupowej ze Szwecją (3:0), dwa z Brazylią (2:2) oraz z WKS (1:1). Jego kadra narodowa odpadła ostatecznie w ćwierćfinale, a on sam został uhonorowany w oficjalnym plebiscycie FIFA Złotym Butem dla najlepszego strzelca rozgrywek. W 1992 roku znalazł się w składzie reprezentacji Meksyku U-23 ogłoszonym przez trenera Cayetano Rodrígueza na Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie, gdzie rozegrał wszystkie trzy mecze jako rezerwowy, nie zdobywając bramki, natomiast jego drużyna zakończyła swój udział w olimpiadzie już w fazie grupowej, notując komplet remisów.

Bibliografia

• Statystyki na MedioTiempo. mediotiempo.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-01)]. (hiszp.)
• Statystyki na FIFA. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-07)]. (ang.)