Przejdź do zawartości

Per-Olof Serenius

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Per-Olof Serenius
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 marca 1948
Hedemora

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Mistrzostwa świata
złoto 1985 ice speedway, drużynowo
złoto 1995 ice speedway, drużynowo[a]
złoto 1995 ice speedway, indywidualnie[a]
złoto 2002 ice speedway, drużynowo
złoto 2002 ice speedway, indywidualnie
srebro 1982 ice speedway, indywidualnie
srebro 1983 ice speedway, drużynowo
srebro 1984 ice speedway, drużynowo
srebro 1986 ice speedway, drużynowo
srebro 1987 ice speedway, drużynowo
srebro 1988 ice speedway, drużynowo
srebro 1989 ice speedway, drużynowo
srebro 1990 ice speedway, drużynowo
srebro 1991 ice speedway, indywidualnie
srebro 1992 ice speedway, drużynowo
srebro 1993 ice speedway, drużynowo
srebro 1994 ice speedway, drużynowo[a]
srebro 1994 ice speedway, indywidualnie[a]
srebro 1996 ice speedway, drużynowo
srebro 1997 ice speedway, drużynowo
srebro 1998 ice speedway, drużynowo
srebro 1999 ice speedway, drużynowo
srebro 2003 ice speedway, drużynowo
srebro 2006 ice speedway, drużynowo
srebro 2007 ice speedway, drużynowo
srebro 2010 ice speedway, drużynowo
brąz 1980 ice speedway, drużynowo
brąz 1981 ice speedway, drużynowo
brąz 1982 ice speedway, drużynowo
brąz 1991 ice speedway, drużynowo
brąz 2000 ice speedway, drużynowo

Per-Olof Serenius (ur. 9 marca 1948 w Hedemorze)[1]szwedzki żużlowiec, specjalizujący się w wyścigach na lodzie. Z zawodu jest strażakiem.

W świecie sportowym jest postacią wyjątkową. Sport żużlowy zaczął uprawiać w bardzo późnym wieku, mając 28 lat[2]. Przez kilkadziesiąt kolejnych lat znajdował się w ścisłej światowej czołówce. W finałach indywidualnych mistrzostw świata uczestniczył 33 razy, pięciokrotnie zdobywając medale: dwa złote (1995, 2002) oraz trzy srebrne (1982, 1991, 1994). Jest wielokrotnym medalistą drużynowych mistrzostw świata[3], w tym trzykrotnie złotym (1985, 1995, 2002). W latach 1980–2012 dwadzieścia dwa razy zdobył tytuły indywidualnego mistrza Szwecji[4][5]. W 2014 r. odniósł kolejny sukces, w finale mistrzostw Szwecji zajmując II miejsce (za Stefanem Svenssonem)[6]. W 2015 r. zakończył międzynarodową karierę żużlową, zwyciężając z kompletem punktów w indywidualnych mistrzostwach Niemiec[7].

Był bohaterem dokumentalnego filmu Icy Riders (2008), poświęconego żużlowcom ścigającym się na lodzie[8].

W 2011 r., w wieku 62 lat, wstąpił w związek małżeński, czekając 40 lat na przyjęcie oświadczyn przez swoją wybrankę[9].

  1. a b c d Nieznana chronologia.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]