Petrel wulkaniczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Petrel wulkaniczny
Pterodroma baraui[1]
(Jouanin, 1964)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

rurkonose

Rodzina

burzykowate

Rodzaj

Pterodroma

Gatunek

petrel wulkaniczny

Synonimy
  • Bulweria baraui Jouanin, 1964
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Petrel wulkaniczny[3] (Pterodroma baraui) – gatunek średniej wielkości oceanicznego ptaka z rodziny burzykowatych (Procellariidae). Endemiczny dla wyspy Reunion; zagrożony wyginięciem. Monotypowy[4][5].

Morfologia
Długość ciała 38 cm. Upierzenie szaro-białe[6].
Zasięg występowania
Gnieździ się w górskich rejonach wyspy Reunion. Jedno gniazdo odkryto też na wyspie Rodrigues. W sezonie lęgowym, poza samą wyspą, występuje też na akwenach od Reunionu przez obszar mielizn o nazwie Walter Shoals położony 1000 km na południe od Madagaskaru, aż po wybrzeża RPA. Po sezonie lęgowym migruje na wschód i rozprasza się po Oceanie Indyjskim[6].
Ekologia i zachowanie
Petrele wulkaniczne przylatują do kolonii lęgowych we wrześniu. Samice składają jaja w listopadzie. Opieka nad pisklętami trwa od późnego grudnia do początku stycznia. Na zimowiska ptaki odlatują pod koniec marca i w kwietniu[6].
Żywią się głównie kałamarnicami i rybami. Polują samotnie lub w niewielkich stadach, często w towarzystwie rybitw czarnogrzbietych i burzyków tropikalnych[6].
Status, zagrożenia
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje petrela wulkanicznego za gatunek zagrożony (EN – Endangered) nieprzerwanie od 2000 roku; wcześniej – w 1994 i 1996 roku – sklasyfikowano go jako gatunek krytycznie zagrożony[2]. Liczebność populacji zgrubnie szacuje się na 15–20 tysięcy par lęgowych, a jej trend jest spadkowy. Największe zagrożenie dla tego gatunku stanowią inwazyjne ssaki, a zwłaszcza koty i szczury. Spory problem stanowi też zanieczyszczenie świetlne (np. od lamp ulicznych) powodujące dezorientację wśród osobników młodocianych, a w rezultacie często śmierć. W latach 90. XX wieku do szybkiego spadku liczebności przyczynił się nielegalny odstrzał tych ptaków. Obecnie wszystkie kolonie lęgowe leżą w obrębie Parku Narodowego Reunionu[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pterodroma baraui, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Pterodroma baraui, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Procellariidae Leach, 1820 - burzykowate - Petrels & Shearwaters (Wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-07-11].
  4. Barau's Petrel (Pterodroma baraui). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-06)]. (ang.).
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-11-18]. (ang.).
  6. a b c d e Species factsheet: Pterodroma baraui. BirdLife International. [dostęp 2020-07-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]