Phallogaster
 Pękacz gruszkowaty | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
pękacz |
| Nazwa systematyczna | |
| Phallogaster Morgan J. Cincinnati Soc. Nat. Hist. 15(3-4): 171 (1893) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Phallogaster saccatus Morgan 1893 | |
Phallogaster Morgan (pękacz, słupnik) – rodzaj grzybów z rodziny Phallogastraceae[1]. W Polsce występuje jeden gatunek[2].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Grzybnia włóknista, rozgałęziona. Perydium kuliste do gruszkowatego, na trzonie lub bez trzonu, składające się z pojedynczej warstwy pokrytej zanikającą korą i grubo usieciowane dzięki obecności licznych i mniej więcej regularnych, cienkich obszarów, które po osiągnięciu dojrzałości stają się perforowane i pękają na kilka oddzielnych płatów. Gleba nieregularnie klapowana, płaty ciągłe z niewielkimi wypukłościami wnikającymi z powierzchni perydium, oddzielone galaretowatą warstwą ciągłą i centralną, galaretowatą kolumellą, która wnika w glebę i oddziela jego płaty. Cała zawartość w okresie dojrzałości rozpływająca się[3].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phallogastraceae, Hysterangiales, Phallomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
W 1982 r. Barbara Gumińska nadała mu polską nazwę słupnik, w 2003 r. Władysław Wojewoda uznał ją za niewłaściwą i zarekomendował nazwę pękacz[2].
Gatunki:
- Phallogaster globosus Lloyd 1917
- Phallogaster phillipsii (Harkn.) K. Hosaka, Castellano, Davoodian & T. Lebel 2021
- Phallogaster pinyonensis (States) K. Hosaka, Castellano, Davoodian & T. Lebel 2021
- Phallogaster saccatus Morgan 1893 – pękacz gruszkowaty
- Phallogaster white Peck 1907
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[4]. Nazwa polska według Władysława Wojewody[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2023-11-25] (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 500, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Roland Thaxter, Contribution from the Cryptogamic Laboratory of Harward Uniwersity, „Botanical Gazette”, 1893, s. 117–120 [dostęp 2023-11-25] (ang.).
- ↑ Index Fungorum (wyszukiwarka) [online] [dostęp 2023-11-25] (ang.).