Phasianus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Phasianus[1]
Linnaeus, 1758[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – bażant pstry (P. versicolor)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

grzebiące

Rodzina

kurowate

Podrodzina

bażanty

Plemię

Phasianini

Rodzaj

Phasianus

Typ nomenklatoryczny

Phasianus colchicus Linnaeus, 1758

Gatunki
  • P. colchicus
  • P. versicolor

Phasianusrodzaj ptaków z podrodziny bażantów (Phasianinae) w rodzinie kurowatych (Phasianidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji[3]. Bażant zwyczajny (P. colchicus) został introdukowany w wielu częściach świata, w tym w Europie i Ameryce Północnej, jako ptak łowny.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała samców 75–89 cm (ogon 27–59 cm), samic 53–62 cm (ogon 21–31 cm), rozpiętość skrzydeł 70–90 cm; masa ciała samców 770–1990 g, samic 545–1453 g[4].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Phasianus: łac. phasianus „bażant”, od gr. φασιανος phasianos „bażant”. Bażanty zostały po raz pierwszy znalezione przez Argonautów nad brzegiem rzeki Phasis w Kolchidzie. W ornitologii phasis, od średniowiecznołac. phasis avis „bażant”, jest często stosowany jako substytut phasianus[5].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Phasianus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 158. (łac.).
  3. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-30]. (ang.).
  4. P.J.K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 542–543. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).
  5. phasianus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).
  6. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Phasianini Horsfield, 1821 (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-30].