Philippine Arena

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Philippine Arena
ilustracja
Państwo

 Filipiny

Adres

Ciudad de Victoria, Bocaue/Santa Maria, Bulacan

Lata budowy

2011–2014

Otwarta

21 lipca 2014

Architekt

Populous Ltd.

Właściciel

Iglesia ni Cristo (New Era University)

Operator

Maligaya Development Corporation

Liczba miejsc
Całkowita

55 000[1]

Położenie na mapie Filipin
Mapa konturowa Filipin, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Philippine Arena”
Ziemia14°47′46″N 120°57′16″E/14,796111 120,954444
Strona internetowa

Philippine Arena – największa na świecie[2] wielofunkcyjna hala widowiskowo-sportowa w kompleksie sportowym Ciudad the Victoria, zlokalizowanym w miastach Bocaue oraz Santa Maria, w regionie Bulacan na Filipinach[3]. Otwarta w 2014 roku, jej maksymalna pojemność wynosi 55 000 widzów[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 2011 roku koreańska firma Hanwha Engineering and Construction zawiązała kontrakt na zarządzanie budową Philippine Arena. Firma prześcignęła oferty filipińskiej firmy EEI Corporation[4]. Budowa hali ukończyła się 30 maja 2014[5]. Philippine Arena, wraz z otaczającą ją kompleksem sportowym Ciudad de Victoria, została oficjalnie zainaugurowana 21 lipca 2014 roku[5].

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Początkowa koncepcja projektu filipińskiej areny jest inspirowana drzewem narra, narodowym drzewem Filipin[6]. Inspiracją dla dachu budowli był bahay kubo, typ tradycyjnego domu rdzennych mieszkańców Filipin[7].

Struktura[edytuj | edytuj kod]

Hala została zbudowana na powierzchni 99 200 metrów kwadratowych, ma kopułę o wymiarach 227 × 179 metrów kwadratowych, zawiera 9 000 ton konstrukcji stalowej[8]. Arena ma 65 metrów wysokości. Około jedna trzecia obciążenia własnego budynku została zaprojektowana na obciążenia trzęsienia ziemi[7].

Wykorzystanie[edytuj | edytuj kod]

Zgromadzenie religijne Iglesia ni Cristo

Arena nie gości tylko wydarzeń sportowych oraz koncertów, odbywają się w niej również wydarzenia religijne oraz zgromadzenia kościelne katolickiego ugrupowania Iglesia ni Cristo[9]. Kościół zastrzega sobie prawo do zabronienia działań, które jego zdaniem naruszają jego zasady religijne, w tym wydarzeń związanych z hazardem i walk kogutów[10].

W kulturze popularnej[edytuj | edytuj kod]

Philippine Arena została zaprezentowana w filmie dokumentalnym zatytułowanym Man Made Marvels: Quake Proof. Został wyemitowany 25 grudnia 2013 roku na kanale Discovery Channel. Program skupiał się na zwiększeniu bezpieczeństwa struktur na Filipinach przed katastrofami naturalnymi, takimi jak trzęsienia ziemi i tajfuny[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Philippine Arena [online], Buro Happold [dostęp 2021-02-09] (ang.).
  2. Korean construction firm completes Iglesia Ni Cristo’s P7-B Philippine Arena [online], Inquirer Lifestyle, 11 czerwca 2014 [dostęp 2021-02-09] (ang.).
  3. Donna Cueto-Ybañez, Contributor, Iglesia opens world’s largest indoor arena for centennial rites [online], INQUIRER.net, 20 lipca 2014 [dostęp 2021-02-09] (ang.).
  4. Pia Ranada, Waiting for Iglesia ni Cristos new Philippine Arena [online], 27 lipca 2013.
  5. a b PNoy arrives at Philippine Arena in Bulacan for Iglesia ni Cristo event [online], GMA News Online [dostęp 2021-02-09] (ang.).
  6. HAEAHN architecture [online], archive.vn, 19 sierpnia 2013 [dostęp 2021-02-09].
  7. a b INC's Philippine Arena a ‘challenge’ for firm behind London's O2 [online], GMA News Online [dostęp 2021-02-09] (ang.).
  8. BusinessMirror - Prices of agriculture lands in Bulacan town rise [online], web.archive.org, 1 grudnia 2013 [dostęp 2021-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-01].
  9. Manila Arena - POPULOUS [online], web.archive.org, 13 maja 2013 [dostęp 2021-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-13].
  10. Noticed that huge arena while travelling down NLEX during Holy Week? Well, it's months away from grand opening [online], Spin.ph [dostęp 2021-02-09] (ang.).
  11. INC’s Philippine Arena Featured on Discovery Channel, INC's Philippine Arena Featured on Discovery Channel (Video) [online], Philippine News, 27 grudnia 2013 [dostęp 2021-02-09] (ang.).