Phoenix (rumuński zespół muzyczny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Phoenix
Ilustracja
Nicolae Covaci, Cristi Gram, Costin Adam, Lavinia Săteanu, Vlady Săteanu, Flavius Hosu
Inne nazwy

Transsylvania Phoenix

Rok założenia

1962

Pochodzenie

Rumunia Timișoara

Gatunek

rock, rock progresywny, hard rock, folk rock

Aktywność

od 1962 roku

Wydawnictwo

Electrecord

Skład
Nicolae Covaci
Andrei Cerbu
Dzidek Marcinkiewicz
Cristi Gram
Costin Adam
Flavius Hosu
Vlady Sateanu
Lavinia Sateanu
Byli członkowie
Josef Kappl, Volker Vaessen, Mani Neumann, Mircea Baniciu, Florin (Moni) Bordeianu, Günther (Spitzly) Reininger, Kamocsa (Kamo) Béla, Costin Petrescu, Ionuț Contraș, Bogdan Muntenita, Bogdan Bradu, Dan Albu, Sergiu Corbu Boldor, Valeriu Sepi, Ovidiu Lipan „Țăndărică”, Dorel Vintila, Claudiu Rotaru, Pilu Stefanovici, Tavi Colen, Alin Oprea, Lucian Cioarga, Liviu Butoi, Tom Buggie, Erlend Krauser
Strona internetowa

Phoenix (na Zachodzie znany również jako Transsylvania Phoenix) – rumuński zespół muzyczny, który założyło w 1962 roku w Timișoarze dwóch gitarzystów Nicolae Covaci i Béla Kamocsa[1].

Początkowo byli pod „wyraźnym wpływem” brytyjskich grup: The Shadows, The Tornados, The Ventures i The Beatles. Pierwsza piosenka zespołu została nagrana w 1965 roku - Știu că mă iubești și tu. Dało to możliwość nagrań płytowych, występów w radiu i telewizji, a także na festiwalach. W 1972 roku ukazał się pierwszy album grupy - Cei ce ne-au dat nume (Ci, którzy dali nam imię), będący studyjnym zapisem muzyki do folk-opery wystawianej w Bukareszcie w 1973 roku. Wśród wielu ludowych, bądź stylizowanych na ludowe utworów (w większości opracowanych i skomponowanych przez Covacia) znalazł się Negru vodă (Czarny książę), eksponujący rockowe brzmienie skrzypiec. Phoenix występował w 1973 roku na festiwalach piosenki w Bratysławie i Sopocie, koncertował w ZSRR, często gościł w Rumuńskiej Telewizji. W 1974 roku zespół nagrał swój drugi album Mugur de fluier. W 1975 roku - podwójny album Cantofabule - muzyczny przewodnik po wyimaginowanym zwierzyńcu nieba, gdzie można było spotkać m.in. jednorożca (Norocul inorogului), skarabeusza (Scara scărăbeului), smoka (Uciderea balaurului), syrenę (Sirena), ptaka Ro(c)ka (Pasărea Roc..k and Roll) i Feniksa (Phoenix). Teksty do wszystkich 13 utworów z płyty Cantofabule i do 9 z poprzedniej Mugur de fluier napisali dwaj rumuńscy poeci: Şerban Foarţă i Andrei Ujică. W połowie lat 70. zespół występował w składzie: Mircea Baniciu – śpiew, Nicolae Covaci – śpiew, gitary, flet, Günther Reininger – instrumenty klawiszowe, syntezatory, Josef Kappl – gitara basowa, śpiew, skrzypce, flet, Ovidiu Lipan – perkusja, instrumenty perkusyjne[2][3].

W roku 1998, album reedycja z utworami z pierwszego longplaya Phoenixa Cei ce ne-au dat nume, został wydany w Polsce, przez polskie wydawnictwo muzyczne Wydawnictwo 21, a jako bonusy dołączono dwie piosenki Mamâ, mamâ i Te întreb pe tine soare z EP Meşterul Manole z 1973 roku[4][5].

Dyskografia[6][edytuj | edytuj kod]

  • Vremuri, 1968, EP
  • Floarea stîncilor, 1969, EP
  • Cei ce ne-au dat nume (Ci, którzy dali nam imię), 1972, LP
  • Meșterul Manole, 1973, EP
  • Mugur de fluier, 1974, LP
  • Cantofabule, 1975, 2LP
  • Transsylvania, 1981, LP
  • Ballade For You/The Lark, 1987, singel
  • Tuareg/Mr. G's Promises, 1988, singel
  • Tuareg, 1988, maxi singel
  • Ciocîrlia/Perestroika, 1990, singel
  • Remember Phoenix, 1991, LP/CD
  • SymPhoenix/Timișoara, 1992, 2LP/CD
  • Evergreens, 1993
  • Cantafabule - Bestiar, 1996
  • Anniversare 35, 1997
  • Vremuri, anii '60..., 1998
  • În umbra marelui urs, 2000
  • Baba Novak, 2005
  • Back to the Future, 2008
  • Vino, Țepeș!, 2014

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Phoenix Band [online], pure-romania.com [dostęp 2019-04-29].
  2. Jak Feniks z popiołów. W: Dariusz Michalski: Z piosenką dookoła świata. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1990, s. 100-103. ISBN 83-214-0667-X.
  3. Phoenix [online], europopmusic.eu [dostęp 2019-05-02].
  4. Wydawnictwo 21 [online], wydawnictwo21.com [dostęp 2019-05-29].
  5. Phoenix [online], discogs.com [dostęp 2019-05-29].
  6. Phoenix [online], discogs.com [dostęp 2019-04-29].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dariusz Michalski – „Z piosenką dookoła świata” (część pt. „Music-hall w stylu...rock”. rozdział pt. Jak Feniks z popiołów), Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1990.