Pięknoróg dwuprzegrodowy
.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
pięknoróg dwuprzegrodowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Calocera furcata (Fr.) Fr. Stirp. agri femsion. 5: 67 (1827) | |
_Fries_402655.jpg)
Pięknoróg dwuprzegrodowy (Calocera furcata (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów z rodziny łzawnikowatych (Dacrymycetaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Calocera, Dacrymycetaceae, Dacrymycetales, Incertae sedis, Dacrymycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Takson ten po raz pierwszy opisany został w 1821 r. przez Eliasa Friesa jako Clavaria furcata, ten sam autor w 1827 r. przeniósł go do rodzaju Calocera[1].
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. Wcześniej w piśmiennictwie polskim gatunek ten opisywany był jako goździeniec widlasty, pięknoróg widlasty lub pięknoróg rogowaty[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Widlasto rozgałęziony i na szczycie ostro zakończony, barwy od bladożółtej do pomarańczowej. Wysokość do 1 cm. Hymenium występuje na całej zewnętrznej powierzchni.
Charakterystyczną cechą są zarodniki mające od 1 do 3 przegród[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Najwięcej stanowisk tego gatunku opisano w Europie. Poza Europą jest znany tylko w stanie New Jersey w USA oraz na Hawajach[4]. W Polsce jest rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – gatunek potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych[5].
Saprotrof. Rośnie w lasach iglastych i mieszanych, rzadko w parkach i ogrodach, na martwym drewnie drzew iglastych: świerka, jodły i sosny. Owocniki pojawiają się od września do listopada[2], zazwyczaj gromadnie.
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
W Polsce są 4 gatunki pięknorogów[2], wszystkie mają takie samo ubarwienie, ale różnią się morfologicznie. Pięknoróg językowaty (Calocera glossoides) jest mały, ale szeroki w stosunku do swojej wysokości i zazwyczaj nie rozgałęzia się. Pospolity pięknoróg największy (Calocera viscosa) występuje na martwym drewnie drzew iglastych i jest łatwy do odróżnienia – jest większy i krzaczasto rozgałęziony. Pięknoróg szydłowaty (Calocera cornea) jest mały, nierozgałęziony i ma ostro zakończone szczyty[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2016-10-16]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Grzybland. Pięknoróg dwuprzegrodowy. [dostęp 2016-10-16].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-10-16].
- ↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.