Pierina Gilli
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 sierpnia 1911 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
12 stycznia 1991 |
| Miejsce spoczynku |
cmentarz w Montichiari, |
| Zawód, zajęcie | |
| Miejsce zamieszkania |
Montichiari |
| Narodowość | |
| Wyznanie | |
| Rodzice |
|
Pierina Gilli (ur. 3 sierpnia 1911 w Montichiari, zm. 12 stycznia 1991 tamże) – włoska pielęgniarka i mistyczka, znana z wizji Matki Boskiej określanej jako objawienia Róży Duchownej z Montichiari.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się 3 sierpnia 1911 w ubogiej, chłopskiej, wielodzietnej rodzinie (dziewięcioro dzieci), jako córka Pancrácia i Rosy z domu Bartoli[2]. Z powodu trudnej sytuacji finansowej po śmierci ojca, pracowała w szpitalu w Montichiari[2]. Tam, 24 listopada 1946 po raz pierwszy doznała wizji Matki Boskiej (Objawienia Róży Duchownej z Montichiari)[2]. Widzenie przedstawiało płaczącą kobietę z zanurzonymi w piersi trzema mieczami, szatę zdobiły trzy róże: biała, czerwona i złota[2]. Było to pierwsze z serii objawień, które trwały do śmierci wizjonerki[2].
8 grudnia 1947, w święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, doznała kolejnego objawienia. Matka Boża objawiła się jej na białych schodach, ozdobionych po obu stronach białymi, czerwonymi i żółtymi różami, stwierdzając[3]:
Ja jestem Niepokalane Poczęcie. Jestem Maryja Łaski, tzn. pełna łaski Matka mojego Boskiego Syna Jezusa Chrystusa. Przez to moje przybycie tu, do Montichiari, życzę sobie, abym była wzywana i czczona jako Róża Duchowna. Życzę sobie, aby każdego roku w dniu 8 grudnia w południe, obchodzono Godzinę Łaski dla całego świata. Poprzez to nabożeństwo ześlę niezliczone łaski dla ciała i duszy.
Z tej wizji wziął swój początek zwyczaj modlitwy odmawianej przez wiernych w południe 8 grudnia, jako tzw. godziny łaski dla całego świata[3].
Wizje te zostały opisane w prasie, a pielgrzymi przyjeżdżali do Montichiari z całych Włoch[2]. Biskup nakazał wówczas wizjonerce przenieść się do domku przy franciszkańskim klasztorze w Fontanelle[2]. 17 kwietnia 1966 nastąpiły kolejne cztery wizje, koło tamtejszego źródła, które trwały do 6 sierpnia 1966, a 19 maja 1970 Maryja miała zażądać wybicia specjalnego medalika[2]. Mistyczka prowadziła dzienniczek, w którym zapisywała wszystkie wydarzenia, który został opublikowany i wydany w języku włoskim:
- Pierina Gilli, Riccardo Caniato, Diari: le apparizioni di Rosa Mistica a Montichiari & Fontanelle, con i più importanti documenti d'inchiesta, Mediolan: Wyd. Ares, 2016, ISBN 978-88-8155-704-2, OCLC 1046011695 [zarchiwizowane z adresu 2019-03-27] (wł.).
Głównym przesłaniem objawień była prośba o nawrócenie ludzkości i szerzenie kultu Matki Boskiej Róży Duchownej. Pierina Gilli zmarła w opinii świętości 12 stycznia 1991 w Montichiari, a następnie została pochowana na tamtejszym cmentarzu[2][1]. Przy jej grobowcu postawiono marmurową wnękę z figurą Matki Bożej, a przy niej po obu stronach figury aniołów.
Kult
[edytuj | edytuj kod]
Jej wizje dotychczas nie zostały oficjalnie potwierdzone przez Kościół, czego wyrazem jest negatywna opinia wydana 2 października 1971 przez biskupa z Bresci[2]. 15 sierpnia 2000 wobec przykładów autentycznej pobożności, licznych dobrze udokumentowanych cudów i rozszerzania się kultu Maryi Róży Duchownej po całym świecie, biskup Bresci, Giulio Sanguinetti zdecydował się na zaakceptowanie kultu w miejscu objawień[3][4][2].
Grób wizjonerki, źródło w Fontanelle oraz świątynia w Montichiari są odwiedzane rocznie przez ponad 100 tys. pielgrzymów[2]. W Montichiari powstało specjalne stowarzyszenie, zatwierdzone przez biskupa i przez proboszcza Montichiari ks. Franco Bertoni, które ma za cel szerzenie pobożności do Matki Bożej w Fontanelle, pod nazwą „Mistyczna Róża – Fontanelle”[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Montichiari (mapa 1:6000) [online], pl.mapy.cz [dostęp 2018-12-01].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Montichiari i Fontanelle: Siła kultu [online], kosciol.wiara.pl [zarchiwizowane z adresu 2022-07-11].
- ↑ a b c Maria Patynowska, Objawienia Maryi w Montichiari a Godzina Łaski [online], fronda.pl [zarchiwizowane z adresu 2022-11-29].
- ↑ Godzina Łaski – 8 grudnia od 12:00 do 13:00, [w:] Dziecko Królowej Pokoju [online], dzieckonmp.wordpress.com [zarchiwizowane z adresu 2022-01-16].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Goccia di Stelle, Róża duchowna. Objawienia i orędzia na podstawie dzienniczka Pieriny Gilli, Kraków: Wyd. Rafael, 2015, ISBN 978-83-7569-837-4 [zarchiwizowane z adresu 2022-06-27].
- A.M. Weigl, Thaddäus Laux, Maryja Róża Duchowna, wyd. 3, Poznań: Wydawnictwo Rosemaria, 2014, ISBN 978-83-63110-14-7, OCLC 871697906 [zarchiwizowane z adresu 2021-06-19].
- Godzina Łaski dla świata. Modlitewnik z różańcem, Kraków: Wydawnictwo AA, 2018, ISBN 978-83-7864-470-5 [zarchiwizowane z adresu 2018-12-01].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- OBJAWIENIA MATKI BOŻEJ W MONTICHIARI I FONTANELLA [online], gloria.tv [dostęp 2018-12-02].
- Jolanta Krasnowska, Gdy Niebo staje otworem, [w:] „Echo Katolickie” [online], echokatolickie.pl, 2 grudnia 2015 [zarchiwizowane z adresu 2018-12-01].
- Ks. prof. A. Kobyliński: Godzina Łaski. Prawda czy fałsz?, [w:] Forum Tradycji Katolickiej [online], traditia.fora.pl [zarchiwizowane z adresu 2022-08-08].
- Czesław Ryszka, Godzina Łaski 8 grudnia godz. 1200-1300, „Tygodnik katolicki Niedziela”, Nr 49, Częstochowa: Kuria Metropolitalna w Częstochowie, 2014, s. 16–17, OCLC 899826720 [zarchiwizowane z adresu 2022-11-30].
- PIERINA GILLI - A VIDENTE, [w:] MARIA ROSA MÍSTICA [online], rosamisticabrasil.blogspot.com [dostęp 2018-12-03] (port.).
- María Rosa Mystica, sus Imágenes Producen muchos Eventos Sobrenaturales, Italia (13 jul) [online], forosdelavirgen.org [zarchiwizowane z adresu 2022-09-30] (wł.).