Pierwsza Księga Nefiego

Pierwsza Księga Nefiego [1 Nefi] (ang. First Nephi) - w religii mormońskiej pierwsza z ksiąg wchodzących w skład Księgi Mormona.

Księga przedstawia dzieje proroka Lehiego, jego rodziny i bliskich, którzy opuszczają Jerozolimę i udają się do ziemi obiecanej.

Autorstwo i czas powstania[edytuj | edytuj kod]

Mormonizm za autora księgi uznaje Nefiego, syna proroka Lehiego. Miał ją napisać ok. 570 r. p.n.e. - 30 lat po opuszczeniu Jerozolimy^[1].

Wędrówka Lehiego i jego bliskich miała rozpocząć się na początku pierwszego roku panowania króla Judy, Sedekiasza^[2].


Część księgi	Opis wydarzeń
1 Nefi 1-7	Lehi, jego rodzina i bliscy opuszczają Jerozolimę i wędrują przez pustynię.
1 Nefi 8-15	Lehi i jego syn, Nefi, doświadczają wizji.
1 Nefi 16-18	Bóg prowadzi Lehiego i jego bliskich przez pustynię i ocean do ziemi obiecanej.
1 Nefi 19-22	Nefi prorokuje o Jezusie Chrystusie i ludzie Izraela.

Zbiór Mormona	Małe Płyty Nefiego Pierwsza Księga Nefiego Druga Księga Nefiego Księga Jakuba Księga Enosa Księga Jaroma Księga Omniego Słowa Mormona Duże Płyty Nefiego Księga Mosjasza Księga Almy Księga Helamana Trzeci Nefi Czwarty Nefi Księga Mormona
Dodane przez Moroniego	Księga Etera Księga Moroniego