Przejdź do zawartości

Piotr Szczepański (poeta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Szczepański
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1954
Mikołajki

Data i miejsce śmierci

23 listopada 2020
Gdańsk

Miejsce spoczynku

cmentarz Oliwski

Zawód, zajęcie

poeta, plastyk, animator kultury

Piotr Szczepański (ur. 24 czerwca 1954 w Mikołajkach[1], zm. 23 listopada 2020 w Gdańsku[2]) – polski poeta, plastyk i animator kultury związany z Gdańskiem[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Mieszkał w Gdańsku. Uprawiał tkaninę artystyczną, specjalizując się w miniaturze tkackiej. Uczestniczył w wielu wystawach indywidualnych oraz zbiorowych w kraju i za granicą[1]. Promował poezję[3].

W latach 1980-1986 prowadził gdański Klub Teatralny „Pinezka”, w którym intensywnie działała Scena Jazzowa i Teatralna. Później prowadził Klub Osiedlowy „Bolek i Lolek” na Przymorzu, a w nim Scenę Prezentacji Poetyckich i nieformalną „szkołę haiku[1]. Przemienił klub osiedlowy w ośrodek goszczący poetów z zagranicy[3]. W latach 1995–1997 prowadził w Miejskim Domu Kultury na Oruni Klub Poetycki „Loco Motywy”[1]. Był jednym z pomysłodawców Gdańskiego Klubu Poetów. Współpracował z Wojewódzką i Miejską Biblioteką Publiczną w Gdańsku, prowadząc cykliczne spotkania i warsztaty poetyckie[3].

Był członkiem m.in. Gdańskiej Grupy Autorów Haiku, Europejskiego Stowarzyszenia Autorów „Koga”, Międzynarodowej Grupy Poetyckiej „QuadArt” oraz w latach 2012-2014 Związku Literatów Polskich[1].

W swoich wierszach dotykał najbardziej intymnych emocji – miłości i erotyki[4]. Wydał siedemnaście tomików poetyckich, oprócz tego publikował w wydaniach zbiorowych. Jego wiersze zostały przetłumaczone na ponad 40 języków[2]. W 2020 obchodził 45-lecie pracy twórczej[3]. 3 grudnia 2020 został pochowany na cmentarzu Oliwskim[2].

Autorskie wydania poezji (wybór)[5]

[edytuj | edytuj kod]
  • Karty Waka, 1995
  • Barwne Motyle, 1996
  • Czarnu Album, 1996
  • Aware, 1998
  • Shikoku, 2001
  • Szelest Estezji, 2004
  • trójgłos-trójwers, 2008
  • otwórz dłoń, 2009
  • musisz być snem, 2010
  • Almanach dla Dwojga, 2011; z Jolantą Nowak Węklarową
  • z wiatrem na moście, 2013
  • słowa splątane pośpiesznie, 2014

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Piotr Szczepański Czas nie kocha nas osobno, Wydawnictwo Tadeusz Serocki Pelplin, 2015, s. 121
  2. a b c „Będzie go bardzo brakować”. Wspomnienie gdańskiego artysty Piotra Szczepańskiego. radiogdansk.pl, 2 grudnia 2020. [dostęp 2023-03-02].
  3. a b c d Nie żyje Piotr Szczepański - literat, plastyk, współzałożyciel Gdańskiego Klubu Poetów. gdansk.pl, 24 listopada 2020. [dostęp 2023-03-02].
  4. Wieczór z poezją - Piotr Szczepański. kultura.trojmiasto.pl, styczeń 2014. [dostęp 2023-03-02].
  5. Piotr Szczepański Czas nie kocha nas osobno, Wydawnictwo Tadeusz Serocki Pelplin, 2015, s. 122-123