Piotr Szemraj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Piotr Szemraj (ur. 17 marca 1929 w Kozinku, zm. 9 marca 2009 w Sławnie[1]) - żołnierz Batalionów Chłopskich uhonorowany m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, członek Związku Żołnierzy Batalionów Robotniczych „Polski Gułag”. Posiadacz tytułu mistrza w dziedzinie ciesielstwa i dekarstwa.

Bataliony Chłopskie[edytuj | edytuj kod]

W czasie okupacji niemieckiej brał udział w wielu akcjach partyzanckich pod banderą Batalionów Chłopskich. Podczas jednej z nich został ranny od wybuchu granatu - doznał obrażeń całego ciała oraz stracił palec u ręki.

Okres powojenny[edytuj | edytuj kod]

W 1947r wyjechał „za chlebem” na Żuławy do miejscowości Cedry Wielkie. Podjął zatrudnienie przy budowie mostów. Potem pracował i uczył się w Szkole Rolniczej w Trutnowie. Następnie pracował w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Długim Polu. Ze względów zdrowotnych zmuszony był przerwać ową pracę i w lutym 1950r przyjechał do Sławna. Zatrudnił się w Telekomunikacji przy układaniu tajnych wojskowych kabli podziemnych (praca na terenie całej Polski).

Polski Gułag[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 1953r został wbrew swojej woli zatrudniony w Batalionach Budowlanych. Pracował na terenie całego kraju odbudowując Polskę. Po jakimś czasie został zwolniony ze służby z powodów zdrowotnych.

Czasy współczesne[edytuj | edytuj kod]

Od 1965r wrócił do Sławna podejmując pracę w Przedsiębiorstwie Budowlanym jako cieśla. Następnie do 31 lipca 1963r pracował w Miejskim Przedsiębiorstwie Remontowo – Budowlanym w Sławnie w zawodzie cieśla-dekarz, gdzie został wybrany przewodniczącym Związku Zawodowego. Wstąpił do Cechu Rzemiosł Różnych w Słupsku i rozpoczął własną działalność otwierając Usługowy Zakład Ciesielsko-Dekarski. Podczas prowadzenia działalności kształcił uczniów w zawodzie cieśla-dekarz. W roku 1991 ze względu na kłopoty ze zdrowiem przeszedł na rentę inwalidzką.

Odznaczenia i dowody uznania[edytuj | edytuj kod]

Przykładowe dowody uznania i odznaczenia:

  • 1955r za wysoką wydajność w pracy (w Budowlanym Przedsiębiorstwie w Sławnie),
  • 1961r za dobre wyniki produkcyjne (w Miejskim Przedsiębiorstwie Remontowo-Budowlanym w Sławnie),
  • 1975r Odznaką Honorową nr 245/75 „Zasłużony dla Ziemi Sławieńskiej” (przez Powiatową Radę Narodową),
  • 1977r za nienaganną pracę w SRZW „Gryf”,
  • 1977r jako przodującego działacza ruchu spółdzielczego (przez Centralny Związek Rzemiosła),
  • 1984r Honorową Odznaką nr 967 „Za zasługi” (przez Zarząd Izby Rzemieślniczej w Słupsku).
  • postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 kwietnia 2008 za zasługi w działalności społecznej na rzecz upamiętnienia historii i tradycji narodowych odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi[2].
  • Podziękowania w Hołdzie Bohaterom Walk o Niepodległość w 90 rocznicę Odzyskania Niepodległości

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. OPOKA [online], www.slawno.koszalin.opoka.org.pl [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-15] (pol.).
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 kwietnia 2008 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2008 r. nr 80, poz. 704)