Piotr Tarnowski
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Dyrektor Muzeum Stutthof w Sztutowie | |
| Okres |
od 2007 |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Piotr Tarnowski (ur. 10 lutego 1968 w Warszawie) – polski pedagog i urzędnik państwowy. Od 2007 dyrektor Muzeum Stutthof w Sztutowie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Pracował jako nauczyciel i wychowawca w szkole podstawowej oraz pogotowiu opiekuńczym. Następnie w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Od roku 2001 w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, ostatnio jako Naczelnik Wydziału do Spraw Upamiętniania i Archiwów. Zajmował się przede wszystkim obszarem państwowych muzeów martyrologicznych, prowadził sprawy grobów i cmentarzy wojennych, pomników zagłady i ich stref ochronnych. Na tym tle współpracował z Biurem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Polskim Komitetem do Spraw UNESCO, Krajowym Ośrodkiem Badań i Dokumentacji Zabytków, Żydowskim Instytutem Historycznym oraz samorządami lokalnymi. Współpracował także z licznymi stowarzyszeniami byłych więźniów i fundacjami działającymi na rzecz upamiętniania.
Instruktor Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej[1], działacz Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”.
W październiku 2007 r. powołany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na stanowisko dyrektora Muzeum Stutthof w Sztutowie. Działa także w oddziale pomorskim Stowarzyszenia Muzealników Polskich[2]. W roku 2018 został powołany w skład Rady do Spraw Muzeów. Jest także członkiem rady Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych (od 2016)[3], Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie (od 2018)[4], oraz Muzeum Martyrologicznego w Żabikowie[5] (od 2020). Także w 2018 roku wszedł w skład Rady Programowej Biura Programu "Niepodległa"[6].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
9 maja 2009 r. Piotr Tarnowski został odznaczony Medalem „Pro Memoria”[7], a 30 listopada 2015 r. srebrną Odznaką za zasługi w pracy penitencjarnej[8]. 9 marca 2017 r. otrzymał brązowy medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[9]. 30 kwietnia 2020 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w upowszechnianiu historii Polski[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ewa Borkowska-Pastwa, Renata Adrian-Cieślak, Urszula Kret: Starszyzna Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej 1989–2022. Warszawa: Wydawnictwo ZHR, 2023, s. 124. ISBN 978-83-87899-32-5.
- ↑ Skład komisji rewizyjnej oddziału pomorskiego Stowarzyszenia Muzealników Polskich [dostęp 2020-04-03]
- ↑ Skład rady Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych [dostęp 2020-04-03]
- ↑ Skład rady Muzeum Sił Powietrznych [dostęp 2020-04-03]
- ↑ [1] [dostęp 2021-09-09]
- ↑ Skład Rady Programowej Biura Programu "Niepodległa" [dostęp 2020-04-03]
- ↑ Informacja o wręczeniu odznaki. stutthof.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-29)].. [dostęp 2015-12-02]
- ↑ Informacja o wręczeniu odznaki. stutthof.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].. [dostęp 2015-12-02]
- ↑ Obchody jubileuszu Muzeum. stutthof.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-09)].. [dostęp 2017-04-08]
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 kwietnia 2020 r. o nadaniu odznaczeń
- Absolwenci Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie
- Członkowie Rady do Spraw Muzeów
- Instruktorzy harcerscy
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Odznaczeni Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Odznaczeni Srebrną Odznaką „Za zasługi w pracy penitencjarnej”
- Odznaczeni Medalem Pro Memoria
- Polscy muzealnicy
- Polscy nauczyciele
- Polscy pedagodzy
- Urodzeni w 1968
- Urzędnicy Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i Urzędu Rady Ministrów (III Rzeczpospolita)
- Urzędnicy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego III Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Dyrektorzy muzeów w Polsce
- Ludzie związani ze Sztutowem